Συνέντευξη στην Ολυμπία Παϊπέτη
Η φοιτητική ζωή απέχει λίγα εκπαιδευτικά «μίλια» μπροστά μας. Πώς όμως τη βιώνουν οι δεκάδες φοιτητές και φοιτήτριες που μπαίνουν ήδη στα αμφιθέατρα των Τμημάτων του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα; Η φοιτήτρια Α.Β., απαντώντας στις ερωτήσεις μας, μας περιγράφει τη δική της πραγματικότητα ως φοιτήτριας στην Κέρκυρα.
Θα μας πεις λίγα λόγια για το Τμήμα της Σχολής στο οποίο φοιτάς;
«Είμαι τριτοετής φοιτήτρια του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου, το οποίο εξειδικεύεται στην κατάρτιση μεταφραστών και διερμηνέων με δύο ξένες γλώσσες εργασίας μεταξύ της Αγγλικής, της Γαλλικής και της Γερμανικής. Αποτελεί το μοναδικό στην Ελλάδα πανεπιστημιακού επιπέδου Τμήμα εκπαίδευσης ελληνόφωνων μεταφραστών και διερμηνέων και λειτουργεί εδώ και δεκαετίες. Τα μαθήματα που παρέχονται έχουν μεγάλη ποικιλία θεματικών πεδίων, πολλαπλές δυνατότητες επιλογών και σχετίζονται με ένα ευρύ φάσμα τομέων και επιστημών».
Τι σε έκανε να διαλέξεις το νησί μας ως το κατάλληλο μέρος για να σπουδάσεις;
«Στην ουσία, δεν διάλεξα εγώ το νησί αλλά η Κέρκυρα εμένα. Τις πρώτες πληροφορίες για το Τμήμα αυτό τις είχα από όταν ήμουν Γυμνάσιο ακόμα. Ενθουσιάστηκα με τις προοπτικές της επαγγελματικής αποκατάστασης. Ενας μεταφραστής έχει τη δυνατότητα να δουλέψει σε μεταφραστικό γραφείο, σε δημόσιες υπηρεσίες, σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών, σε εκδοτικούς οίκους… Εκτός αυτού, σε ένα ταξίδι μου στην Κέρκυρα, όταν ήμουν στην Α’ Λυκείου, έμεινα άναυδη με τις ομορφιές του νησιού, τα χρώματα και την αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης. Εστω και για μερικά χρόνια, ήμουν σίγουρη πως θα έμενα εδώ».
Πώς είναι η ζωή σου στην Κέρκυρα;
«Δυστυχώς ήμουν από τις άτυχες γενιές που συνέπεσαν τα πρώτα χρόνια φοίτησης με την πανδημία και η ζωή στο νησί ήταν τελείως διαφορετική. Τον πρώτο χρόνο υπήρχαν ελάχιστοι φοιτητές στο νησί και οι περισσότεροι από αυτούς έμεναν για μικρά διαστήματα. Παρ’ όλα αυτά πέρασα την καλύτερη άνοιξη της ζωής μου. Είχα ήδη γνωρίσει την παρέα μου, ο καιρός είχε αρχίσει να αλλάζει, είχε ήλιο και όλα ήταν ανθισμένα. Οι πλατείες ήταν γεμάτες ανθρώπους όλων των ηλικιών, γονείς έπαιζαν με τα παιδιά τους, έφηβοι έκαναν ποδήλατο και εμείς οι φοιτητές παίζαμε βόλεϊ, διαβάζαμε και συζητούσαμε, πάνω στο γρασίδι, κάτω από τον ήλιο. Αν και διανύαμε περίεργους μήνες, η αύρα της πόλης ήταν μαγευτική. Πλέον η ζωή ήταν πιο απλή. Καθημερινά ξυπνούσα, πήγαινα στη σχολή, μετά για έναν καφέ ή κάποια βόλτα με την παρέα μου, στη συνέχεια πηγαίναμε στη λέσχη και μετά καταλήγαμε είτε σε κάποιο σπίτι φίλου είτε στο δικό μας για να διαβάσουμε. Δεν υπήρχε βράδυ που δεν θα βγούμε και δεν θα δούμε γνωστούς και φίλους στην πόλη.
Στο σημείο αυτό να πω ότι η καλοκαιρινή Κέρκυρα δεν έχει καμία σχέση με τη χειμερινή. Τους κρύους μήνες όλα είναι πιο ήρεμα και οικεία και τα στέκια μας είναι συγκεκριμένα. Από το Πάσχα και μετά όλα αλλάζουν, το νησί ξαφνικά σφύζει από ζωή, παλιά και καινούργια μαγαζιά ανοίγουν, η μέρα μεγαλώνει και κατά τύχη βρίσκουμε τον δρόμο για το σπίτι. Κάθε μέρα και μια καινούργια περιπέτεια. Τη μια, παίρνουμε το λεωφορείο και πάμε να εξερευνήσουμε κάποιο χωριό, την άλλη για πεζοπορία στο «Μον Ρεπό». Γενικά εκεί που αρχίζεις και συνηθίζεις τη ρουτίνα της μιας εποχής έρχεται η άλλη και τα αναποδογυρίζει όλα. Ετσι είναι η Κέρκυρα».
Ως φοιτήτρια και κάτοικος στο νησί μας, ποια προβλήματα πιστεύεις ότι αντιμετωπίζει η Κέρκυρα;
«Σε γενικές γραμμές οι φοιτητές αγαπούν το νησί, όμως οι ντόπιοι δεν μεριμνούν και δεν φαίνεται να νοιάζονται. Τα σπίτια δεν είναι σε καλή κατάσταση και τα ακριβά ενοίκια τα καθιστούν απλησίαστα. Εκτός αυτού, η δόμηση της πόλης της Κέρκυρας δεν επιτρέπει στους φοιτητές να διασκεδάσουν και να περάσουν καλά όπως όλοι οι νέοι της ηλικίας τους. Πρόσφατα, αποφασίστηκε από τον δήμο της πόλης η απαγόρευση της μουσικής σε οποιονδήποτε χώρο εντός της παλιάς πόλης μετά τις 11 μ.μ. Ετσι είμαστε αναγκασμένοι είτε να βγούμε εκτός πόλεως είτε να γυρίσουμε σπίτι από τις 11 μ.μ. είτε να καθίσουμε στο μαγαζί «αμίλητοι, ακούνητοι, αγέλαστοι». Αλλα προβλήματα, που αξίζει να αναφέρουμε, είναι τα βουνά σκουπιδιών σε κάθε γωνία και τα σποραδικά δρομολόγια λεωφορείων. Αυτά σε γενικές γραμμές κάνουν τους φοιτητές της Κέρκυρας να νιώθουν παραγκωνισμένοι στο νησί. Δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε μέρη εκτός πόλεως και τα μέτρα περιορισμού ηχορρύπανσης ελαχιστοποιούν τις επιλογές ψυχαγωγίας μας. Οποιος και αν επισκεφθεί την Κέρκυρα θα εκπλαγεί από την ομορφιά της, όμως αν καθίσει για κάποιο χρονικό διάστημα θα συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήματα δυστυχώς επισκιάζουν τη μαγεία του νησιού».
«Απογοητευτικές υποδομές, ανεπαρκής χρηματοδότηση»
Ως φοιτήτρια τι πιστεύεις ότι μπορεί να βελτιωθεί στο Πανεπιστήμιο ώστε να αγγίζει τις μέγιστες δυνατότητές του;
«Γενικά το Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποτελείται από μοναδικές σχολές, όμως κανένας φοιτητής δεν μπορεί να αγνοήσει τα προβλήματα του κάθε Τμήματος. Οι κτιριακές συνθήκες είναι, τουλάχιστον, απογοητευτικές και η χρηματοδότηση δεν επαρκεί. Οι περισσότεροι καθηγητές κάνουν τα πάντα για να λειτουργούν όλα όπως πρέπει, όμως τα ριζικά προβλήματα του Πανεπιστημίου δεν μας επιτρέπουν να αναπτυχθούμε. Για παράδειγμα, αναφέρω ότι ενώ στη σχολή μου είναι υποχρεωτικό ένα εξάμηνο στο εξωτερικό για βιωματική εκπαίδευση και εντρύφηση στη γλώσσα, τα τελευταία πέντε χρόνια έχει καταργηθεί αυτή η δυνατότητα λόγω έλλειψης κονδυλίων».
