Των Γεωργίας Χονδρογιάννη, Νικόλα Μωραΐτη
Τα Ιόνια Νησιά εμφανίζουν ιδιαιτερότητες στην εξέλιξη της βιομηχανίας σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η διαδοχική κατοχή τους από Βενετούς, Γάλλους και Αγγλους επηρέασε την κοινωνική διάρθρωση, καθώς και την οικονομική και πολιτιστική τους ανάπτυξη. Με την άφιξη των Βενετών και στη συνέχεια των Αγγλων και των Γάλλων ενισχύθηκε ο τομέας της βιομηχανία με τις καινοτόμες ιδέες και πρακτικές που τους συνόδευσαν. Ειδικότερα, η βενετική κυριαρχία προώθησε την αγροτική ανάπτυξη καθώς εστίασε στην ελαιοκαλλιέργεια και στην περαιτέρω εξέλιξη των αλευρόμυλων, των νερόμυλων και των ανεμόμυλων.
Επιπλέον, η παραμονή των Αγγλων στο νησί τα επόμενα χρόνια συνέβαλε στην κατάργηση της φεουδαρχίας, στην εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογικών, αγροτικών και οικονομικών πρακτικών και οδήγησε στην κατασκευή μεγάλων τεχνικών έργων (π.χ. η χάραξη και η υλοποίηση πυκνού οδικού δικτύου κ.ά.). Την περίοδο αυτή βελτιώθηκαν οι μέθοδοι καλλιέργειας και επεξεργασίας ελαίου και αναπτύχθηκε η τυπογραφία.
Οταν εντάχθηκαν τα Ιόνια Νησιά στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, η βιομηχανία της Κέρκυρας περιοριζόταν στη βιοτεχνική παραγωγή. Στην ύπαιθρο υπήρχαν ελαιοτριβεία, μηχανικά πιεστήρια σταφυλιών, υδρόμυλοι και εγκαταστάσεις παραγωγής ξυλάνθρακα. Αντίστοιχα, στην πόλη της Κέρκυρας υπήρχαν σαπωνοποιεία, βυρσοδεψεία, κεραμοποιεία, επιπλοποιεία, αργυροχρυσοχεία, ασβεστοποιεία και εργαστήρια παραγωγής ψάθινων προϊόντων.
Στα τέλη του 19ου αιώνα δημιουργήθηκαν οι πρώτες μηχανοκίνητες μονάδες ενώ τα ατμοκίνητα εργοστάσια ανέρχονταν στα 13 και απασχολούσαν 259 άνδρες.
Το 1936 λειτουργούσαν στην Κέρκυρα 30 βιομηχανικές επιχειρήσεις, οι οποίες εντοπίζονταν κυρίως στις περιοχές του Μαντουκιού, της Γαρίτσας και του Σαρόκου.
Σήμερα, ωστόσο, παρά την προγενέστερη αυξημένη βιομηχανική δραστηριότητα, οι Κερκυραίοι προσανατολίζονται ως επί το πλείστον στον τομέα του τουρισμού.
