Η Κεφαλλονιά είναι για πολλούς το νησί της μουσικής. Οι Ιταλοί, και ειδικά οι Βενετοί, φαίνεται ότι επηρέασαν καταλυτικά τη μουσική παιδεία του τόπου, πασπαλίζοντας τους αιώνες με νότες και στίχους, φτιάχνοντας μουσικές που έφτασαν να γίνουν άριες, και τελικά ελληνικές καντάδες και τοπικά λαϊκά τραγούδια.
Ετσι, σήμερα μια παρέα κοριτσιών και αγοριών στην εφηβεία τους, αναλαμβάνει να «τραγουδήσει» για τους αναγνώστες του «Βήματος» τι είναι η Κεφαλλονιά στις μέρες μας, αλλά και να αναζητήσει τι ήταν παλιά.
Οι μαθητές και μαθήτριες του 2ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου γράφουν για το μεγαλύτερο από τα νησιά του Ιονίου, περιγράφουν την ιστορία του, περιδιαβαίνουν τις όμορφες βραχώδεις ακτές του, εξηγούν τις παραδόσεις και τα έθιμά του.
Μιλώντας για την πνευματική παράδοση του τόπου τους, οι νέοι μιλούν με ενθουσιασμό για το πρότυπο του Παναγιώτη Βεργωτή (1841-1916), ενός σημαντικού λογίου του Αργοστολίου, ο οποίος, αν και δεν είχε πανεπιστημιακές σπουδές, με επιμονή και αυτομόρφωση εμβάθυνε στην αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία, έμαθε γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά, αρθρογράφησε στον τοπικό Τύπο, εξέδωσε σημαντικές μελέτες και παρουσίασε πλούσια κοινωνική δράση. Ετσι, διορίστηκε το 1876 «ελληνοδιδάσκαλος» και μετά από δύο χρόνια έγινε «σχολάρχης», υπηρετώντας για είκοσι περίπου χρόνια σε σχολεία του Αργοστολίου και του Ληξουρίου.
Πλούσιο και φωτισμένο χαρακτηρίζεται το διδακτικό του έργο, σημαντική η συγγραφική του δραστηριότητα και πλούσια η κοινωνική του δράση. Οπως λένε οι ίδιοι με ενθουσιασμό, τον απασχολούσε βαθιά το Κρητικό Ζήτημα και γι’ αυτό διοργάνωνε στο Αργοστόλι εκδηλώσεις συμπαράστασης στις Κρητικές Επαναστάσεις του καιρού του αλλά και δραστηριοποιήθηκε για την προώθηση των ζητημάτων της υποδοχής, περίθαλψης και εγκατάστασης των Κρητών προσφύγων στην Κεφαλλονιά.
Για αυτά και για άλλα – και φυσικά μεταξύ αυτών τις απόψεις τους για εκπαιδευτικό μας σύστημα και το σχολείο τους – οι νέοι και οι νέες της Κεφαλλονιάς γράφουν στις επόμενες σελίδες στη δική τους μαθητική εφημερίδα.