Το καστοριανό καράβι είναι ένας ιδιαίτερος τύπος πλωτού μέσου, με διαφορετική και ξεχωριστή κατασκευή, του οποίου οι ρίζες ανάγονται στα προϊστορικά χρόνια. Τα πρώτα εκείνα πλεούμενα της λίμνης ήταν – πιθανότατα – μονόξυλα κατασκευασμένα από έναν κορμό δέντρου με εσωτερική κοιλότητα, την οποία δημιουργούσαν με τη βοήθεια της φωτιάς. Αυτή η μέθοδος με την πάροδο των χρόνων εξελίχθηκε, διατηρώντας ωστόσο αναλλοίωτο τον αρχικό τρόπο κατασκευής. Ξεχωρίζει από άλλου τύπου καράβια για τις έντονα υπερυψωμένες άκρες του, οι οποίες ονομάζονται «πρύμνες» ή «μπρύμες», και κατασκευάζεται κυρίως από καραγάτσι, καστανιά ή ξύλο φτελιάς, που του προσδίδει μεγάλη αντοχή. Το μήκος του φτάνει από πέντε έως επτά μέτρα και το πλάτος του από 50 μέχρι 60 εκατοστά μπροστά και 1,10-1,15 μέτρο πίσω. Είναι δομημένο έτσι ώστε να καλύπτει μικρές αποστάσεις και να αντιμετωπίζει και να αντέχει σε δυσμενή καιρικά φαινόμενα. Δεν είναι ταχύπλοο αλλά μπορεί να πλέει σε αβαθή μέρη και να πλησιάζει εύκολα στις αμμουδιές.
Πρωτόγνωρος είναι και ο τρόπος κωπηλασίας. Ο καραβοκύρης «λάμνει» ολόρθος προς την μπροστινή πρύμνη, ενώ δεν υπάρχει πηδάλιο. Με επιδέξιους χειρισμούς των κουπιών, ο καραβοκύρης κανονίζει την κατεύθυνση και τις στροφές του καραβιού και αποφεύγει μεγάλα κύματα. Το καράβι χρησιμοποιούνταν στο ψάρεμα αλλά και ως μεταφορικό μέσο. Ετσι πραγματοποιούνταν η επικοινωνία με τα γύρω χωριά, το Μαυροχώρι και το Δισπηλιό, αλλά και με τέτοια καράβια ξεπροβόδιζαν αυτούς που έφευγαν στην ξενιτιά, για να συνεχίσουν από εκεί τον δρόμο τους με ζώα. Επίσης, κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, μετέφεραν οπλαρχηγούς και ένοπλα τμήματα σε παρόχθια σημεία. Πλέον η χρήση του δεν είναι τόσο απαραίτητη όσο ήταν τα παλαιότερα χρόνια, αλλά υπάρχουν ορισμένοι, κυρίως ψαράδες, που τα χρησιμοποιούν ακόμη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
