Η Καρδίτσα είναι μία πόλη με σημαντική θεατρική παράδοση και θεατρικές σκηνές με σταθερή παρουσία για δύο δεκαετίες. Μεταξύ αυτών δε, η Θεατρική Σκηνή και το θέατρο Οψεις. Η κυρία Βασιλική Μακρή, εκ των ιδρυτών του θεάτρου Οψεις, θυμάται πώς ιδρύθηκε το θέατρο τον Απρίλιο του 2004. Οπως λέει, «τα εγκαίνια έγιναν με την παράσταση «Τράνζιτ», μία μουσικοθεατρική παράσταση από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και με συντελεστές, εκτός από εμένα, τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και σκηνογράφο Παύλο Βησσαρίου και τον σκηνοθέτη Νίκο Κοτούλα».
Στην ερώτηση πόσο δύσκολο είναι να κρατηθεί ένα θέατρο στην επαρχία απαντά «πολύ δύσκολα» και συνεχίζει με τις φράσεις «χρειάζεται πολλή δουλειά και πείσμα, πολύ μεράκι και αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Ωστόσο, όταν αυτό είναι το όραμά σου και αγωνίζεσαι με πάθος γι’ αυτό, σιγά-σιγά αρχίζει και εδραιώνεται».
Την περίοδο της καταστροφικής πλημμύρας του περασμένου φθινοπώρου λέει ότι «καταστράφηκε όλος ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός, σκηνικά, βεστιάριο, βιβλία, κάτι που μας πόνεσε ιδιαίτερα ήταν η απώλεια σπάνιων θεατρικών έργων και του αρχειακού μας υλικού». Ωστόσο, μιλά και για το μήνυμα αισιοδοξίας που βγήκε από την καταστροφή: «Παρότι όλη η πόλη υπέφερε, βάλαμε πείσμα και με τα μέλη της δημιουργικής ομάδας του θεάτρου ανάψαμε πρώτοι τα φώτα, για να δώσουμε δύναμη σε όσους ήταν γύρω μας. Σ’ αυτό συνετέλεσε η ουσιαστική βοήθεια των παιδιών του δημιουργικού εργαστηρίου θεάτρου από τα εφηβικά τμήματα και των ενηλίκων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γονείς έφερναν τα παιδιά τους, παρότι είχαν τα ίδια προβλήματα στα σπίτια τους. Οταν τους ρωτούσα για ποιον λόγο το έκαναν αυτό, η απάντηση ήταν ότι «αυτό ήταν το σπίτι τους». Ετσι και οι ίδιοι οι γονείς βοήθησαν να δώσουμε δύναμη και τροφή σκέψης στα παιδιά ότι μέσα από την τέχνη μπορούν να πάρουν δύναμη και να ονειρεύονται να συνεχίσουν τη ζωή τους. Το σύνθημά μας ήταν και είναι «αγάπη, φιλία, όνειρα, ελευθερία»».
