Δεν είναι το πρώτο και σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο! Πρόσφατα, με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου και ιδιαίτερη συγκίνηση παρουσιάστηκε στην πόλη μας το μυθιστόρημα με τίτλο «Βαδί…ΖΩ», που αποτελεί το δεύτερο βιβλίο του Ομίλου Λογοτεχνίας του σχολείου μας με υπεύθυνους καθηγητές τον φιλόλογο και συγγραφέα Βαγγέλη Ντελή και τη φιλόλογο Αγγελική Παλαιοθοδώρου. Πέρυσι είχε παρουσιαστεί το πρώτο συλλογικό μυθιστόρημα των μαθητών και μαθητριών με τίτλο «Το κορίτσι της Σμύρνης». Τη φετινή χρονιά, η λειτουργία του Ομίλου συνεχίζεται με τη συνεργασία της φιλολόγου Στέλλας Μιχαηλίδου. Συζητήσαμε με τον κ. Ντελή και με τη μαθήτρια Ναταλία Λαγού για τον τρόπο λειτουργίας του Ομίλου αλλά και για την υλοποίηση ενός τόσο δύσκολου εγχειρήματος.
Πώς λειτουργεί ο Ομιλος Λογοτεχνίας;
Β. Ντελής: «Ο Ομιλος Λογοτεχνίας είναι μια προαιρετική επιλογή των μαθητών που αγαπούν τη Λογοτεχνία και τη συγγραφή. Λειτουργεί για δύο σχολικές ώρες την εβδομάδα μετά το πέρας των μαθημάτων και δίνει την ευκαιρία στους μαθητές αυτούς να συγγράψουν λογοτεχνικά κείμενα με την καθοδήγηση των καθηγητών τους. Το βιβλίο κατατίθεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, παίρνει αριθμό ISBN και οι μαθητές χαρακτηρίζονται ως «συγγραφείς», παίρνουν βεβαίωση στο τέλος της χρονιάς και μπαίνει στο βιογραφικό τους ως συγγραφικό έργο, κάτι που ίσως αργότερα τους βοηθήσει να εγγραφούν σε κάποιο μεταπτυχιακό τμήμα, κυρίως πανεπιστημίων του εξωτερικού, όπου θεωρείται μεγάλο εφόδιο».
Τι είναι το «συλλογικό μυθιστόρημα»;
Ν. Λαγού: «Το συλλογικό μυθιστόρημα είναι μια ομαδική προσπάθεια συγγραφής, που γίνεται οργανωμένα και με βάση συγκεκριμένο σχεδιασμό. Από την αρχή λειτουργίας του Ομίλου Λογοτεχνίας συζητήσαμε το θέμα του μυθιστορήματος. Επρεπε να λάβουμε υπόψη μας ότι επρόκειτο για μυθιστόρημα, επομένως θα είχε αρκετές σελίδες και πλοκή, οπότε το θέμα έπρεπε να ενδείκνυται. Μετά είναι εφηβική δημιουργία, άρα καλό θα είναι να εμπίπτει στα ενδιαφέροντα και στις γνώσεις μας. Να είναι προσβάσιμη η εύρεση υλικού και να μπορέσουμε να τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα μέχρι τον Μάιο περίπου, οπότε και τελειώνουν τα μαθήματα, ώστε το μυθιστόρημα να εκδοθεί και να παρουσιαστεί στην πόλη. Η εμπειρία ήταν μοναδική! Μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να προσφέρουμε όλοι στα πλαίσια μιας ομάδας. Να αναζητούμε το κατάλληλο υλικό μέσα από ιστορικές πηγές, μαρτυρίες ή συνεντεύξεις, και να το μετατρέπουμε σε λογοτεχνία. Μάθαμε πώς γράφεται ένα μυθιστόρημα. Πόσο δύσκολη και συνάμα όμορφη διαδικασία είναι».
Ο Ομιλος λειτουργεί μία φορά την εβδομάδα. Πώς μπορείτε να γράψετε μυθιστόρημα με τόσο λίγη επαφή μεταξύ σας;
Β. Ντελής: «Πράγματι, ο Ομιλος Λογοτεχνίας λειτουργεί μία φορά την εβδομάδα. Σ’ αυτό το διάστημα οργανώνουμε το υλικό μας. Στην αρχή θέτουμε το σχεδιάγραμμα και τις εργασίες που πρέπει τα παιδιά να διεκπεραιώσουν. Ξέρετε, κάποιες φορές το μυθιστόρημα σε «πάει» μόνο του στην πλοκή. Δεν μπορείς όλα να τα προβλέψεις. Και ειδικά όταν έχεις μία ομάδα εφήβων να προτείνει και να δημιουργεί, το αφήνεις πιο ελεύθερο. Ετσι ήταν πολύ γοητευτική η κάθε μας ώρα στο σχολείο, γιατί εκεί όλοι οι μαθητές πληροφορούνταν πού είχε φτάσει η πλοκή. Η αποστολή των κειμένων των παιδιών γινόταν διαδικτυακά στους συντονιστές καθηγητές και, αφού προηγούνταν μια αναγκαστική επιμέλεια, τυπώνονταν και μοιράζονταν στους μαθητές. Ηταν πολύ όμορφη η αναμονή των κεφαλαίων των παιδιών. Ερχονταν συνήθως το βράδυ Σαββάτου ή Κυριακής, οπότε και τα παιδιά είχαν ελεύθερο χρόνο. Τα διάβαζα με αγωνία και προσπαθούσα να τα εντάξω στον κορμό του έργου. Ηταν μια απίστευτη αίσθηση πλήρωσης ότι κάναμε κάτι όμορφο».
