Στην Καρδίτσα κάθε χρόνο, τον Μάρτιο και τον Ιούνιο, πραγματοποιούνται δύο πολύ σημαντικές εκδηλώσεις. Η μία είναι ο «Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ερασιτεχνικού Θεάτρου» και η άλλη τα «Καραϊσκάκεια», κατά την οποία κατακλύζουν την πόλη συγκροτήματα και χορευτικοί όμιλοι απ’ όλο τον κόσμο. Ο πρόεδρος της Ενωσης Πολιτιστικών Συλλόγων Καρδίτσας Μανώλης Στεργιόπουλος μας μιλά για τα δύο μεγάλα πολιτιστικά ραντεβού της πόλης.
Τι ξεχωρίζει τον πανελλήνιο διαγωνισμό ερασιτεχνικού θεάτρου που γίνεται στην πόλη κάθε Μάρτιο;
«Φέτος συμπληρώνουμε 39 χρόνια. Είναι το μακροβιότερο και σημαντικότερο φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου. Δέκα ολόκληρες μέρες η Καρδίτσα δεν πανηγυρίζει μόνο για τις παραστάσεις της αλλά για το σύνολο των δράσεων. Σεμινάρια που αφορούν όλες τις μορφές της τέχνης διεξάγονται όλο το δεκαήμερο. Σημαντικοί άνθρωποι από όλες τις τέχνες τιμώνται και έρχονται σε επαφή με τα παιδιά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τους καθηγητές τους. Στη λήξη των εκδηλώσεων, το Μουσικό Σχολείο Καρδίτσας, που δίκαια κατατάσσεται στα κορυφαία της χώρας, ρίχνει την αυλαία με μία άρτια παράσταση».
Μιλήστε μας για τα «Καραϊσκάκεια». Πόσο δύσκολο είναι να διοργανωθεί μια τόσο μεγάλη εκδήλωση στην πόλη μας;
«Φέτος συμπληρώνονται 57 χρόνια της διεθνούς γιορτής πολιτισμού «Καραϊσκάκεια», τα οποία είναι η ναυαρχίδα των εκδηλώσεων σε ολόκληρη την Ελλάδα προς τιμήν του σημαντικότερου ήρωα της ελληνικής επανάστασης. Aτομα απ’ όλο τον κόσμο επισκέπτονται την πόλη μας, παρουσιάζουν τον πολιτισμό τους μέσα από τον χορό και παράλληλα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής τους γίνεται η διάχυση του πολιτισμού όλων των χωρών σε μια πλειάδα χωριών όπου εκεί γίνεται και η ώσμωση του δικού μας πολιτισμού με τον δικό τους. Διεξάγονται σεμινάρια γαστρονομικά και όλο το επταήμερο ολοκληρώνεται με μια βραδιά φιλίας. Τα «Καραϊσκάκεια» έχουν αποτελέσει, όπως και το φεστιβάλ θεάτρου, αντικείμενο μεταπτυχιακών σπουδών. Ολη η Καρδίτσα ζει στον ρυθμό της εκδήλωσης αυτής και γεμίζει από συγκροτήματα και χορευτές. Επηρεάζεται η πόλη και από τα δύο φεστιβάλ τόσο οικονομικά όσο και στην καθημερινή πολιτιστική της ζωή».
