Γέφυρα, μια λέξη που, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, σημαίνει την ένωση αντίπερα πλευρών και έχει ως αποτέλεσμα την ομαλή και θεμιτή εξομοίωση των διαφορών. Ενωση ανθρώπων, λαών, πολιτισμών.
Μιλώντας για την Εύβοια και συγκεκριμένα για τη Χαλκίδα, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας είναι η Παλαιά Γέφυρα του Ευρίπου, η οποία αποτελεί το σημείο κατατεθέν της πόλης και ενώνει την Εύβοια με το ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας.
Η πρώτη υποτυπώδης κατασκευή χρονολογείται το 540 μ.Χ., ενώ το 1858 επί Οθωνα εγκαινιάστηκε μια πιο σύγχρονη κινητή γέφυρα. Το 1896 αντικαταστάθηκε από μια χειροκίνητα περιστρεφόμενη και τη σημερινή μορφή της την πήρε το 1962. Η γέφυρα έγινε σε σχέδια του πολιτικού μηχανικού Θεοδόση Τάσιου και του μηχανολόγου Ευθύμιου Μαλάκη, ήταν μια παράτολμη ιδέα που αποδείχθηκε πρωτοποριακή. Αποτέλεσε τεχνολογικό και κατασκευαστικό ελληνικό θαύμα στην εποχή της, δίχως να υπάρχει παγκοσμίως ανάλογο παράδειγμα στον κόσμο. Διαθέτει δύο λωρίδες κυκλοφορίας και είναι η πρώτη και μοναδική συρταρωτή γέφυρα στον κόσμο! Πολλοί είναι και εκείνοι που περιμένουν να τη δουν όταν ανοίγει για να περάσουν τα πολυτελή γιοτ, τα ιστιοφόρα, αλλά και άλλα μεγάλα πλοία και εντυπωσιάζονται, αλλά επίσης πολλοί είναι και εκείνοι που δυσανασχετούν όταν αποκλείονται, έστω και για λίγο, στο ένα ή στο άλλο άκρο της.
Αφήνοντας την Παλαιά Γέφυρα με όλη την ιστορία και τις εικόνες που «κουβαλάει» φτάνουμε στην Υψηλή Γέφυρα της Χαλκίδας, δεύτερη μεγαλύτερη στη χώρα ύστερα από εκείνη του Ρίου – Αντιρρίου. Φέρει το όνομα του μεγάλου ευβοιώτη επιστήμονα, γιατρού και ερευνητή Γεωργίου Παπανικολάου. Οι εργασίες διήρκεσαν από το 1985 έως το 1993. Η πρώτη καλωδιωτή γέφυρα της χώρας έχει συνολικό μήκος 694,5 μέτρα, πλάτος 14,10 μέτρα και οι πυλώνες της φτάνουν σε ύψος τα 90 μέτρα. Στην κατασκευή της ιδιαίτερη δυσκολία παρουσίασε το «φίλημα», δηλαδή η ένωση των δύο πλευρών του καταστρώματος, καθώς λόγω συστολής/διαστολής μετακινούνταν κατά 5 εκατοστά από το πρωί έως το απόγευμα. Μοναδικό παγκοσμίως είναι το πάχος του οδοστρώματος, μόλις 45 εκατοστά, μια τσιμεντένια «φλούδα» που δίνει στη γέφυρα αέρινη εμφάνιση.
Των Σοφίας Μπουραντά, Ελένης Πρεσβεία
