«Μακάρι να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς» είναι μια δημοφιλής αγγλική ή σύμφωνα με άλλους κινέζικη ευχή (ή, σύμφωνα με άλλους, κατάρα) και σίγουρα κάποιος την έδωσε στη γενιά μου. Και ενώ οι νέοι έχουν ανησυχίες για όσα συμβαίνουν, επιλέγουν να μην τις μοιράζονται. Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι έχουν ανησυχίες για θέματα που αφορούν τον κοινωνικό, οικονομικό ή ακόμη και πολιτικό τομέα και όσο τα γεγονότα εξελίσσονται τόσο μεγαλώνουν και αυτές. Διαμορφώνουν απόψεις για πολλά ζητήματα και δέχονται ερεθίσματα από διαφορετικούς χώρους. Ακούν συζητήσεις, γνωρίζουν ανθρώπους, αντλούν πληροφορίες από το Διαδίκτυο. Ωστόσο, παρόλο που οι έφηβοι συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα και τις συνέπειες όσων συμβαίνουν σήμερα, όπως για παράδειγμα τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένας πόλεμος στην οικονομία της χώρας, φαίνεται πως αποφεύγουν να εξωτερικεύουν τέτοιου είδους σκέψεις.
Στο σχολείο ή την οικογένεια δεν γίνονται συχνά τέτοιες συζητήσεις με τη συμμετοχή των νέων, επομένως αποφεύγουν και αυτοί να ρωτήσουν, αφού νιώθουν πως δεν ζητάει κανείς την άποψή τους για «σοβαρά» θέματα ή επειδή δεν θέλουν να στενοχωρούν περισσότερο τους μεγάλους.
Και οι συζητήσεις με τους φίλους τους γύρω από αυτές τις υποθέσεις είναι περιορισμένες, αν και είναι πιθανό να έχουν τους ίδιους κρυφούς προβληματισμούς, τις ίδιες έννοιες και ανασφάλειες για το μέλλον. Αντίθετα, προτιμούν να ασχοληθούν με άλλα, όπως το σχολείο, τη μουσική και την ψυχαγωγία τους. Μάλλον, είναι ένας τρόπος να εξασφαλίσουν λίγη χαλάρωση. Ομως, οι έφηβοι συνειδητοποιούν ότι μεγαλώνουν σε έναν «ενδιαφέροντα» κόσμο στον οποίο θα κληθούν να ανεξαρτητοποιηθούν και να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Γι’ αυτό γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι διαθέσιμοι να ακούσουν και να τους προετοιμάσουν, γιατί οι νέοι είναι οι μελλοντικοί πολίτες της χώρας και της Ευρώπης.
