Των Αρτεμης Αγγέλου, Γιάννη Μποζίνη, Μαρίας Παπαδοπούλου, Δέσποινας Παπαστεργιοπούλου
Βόες, πύθωνες, καλαμποκόφιδα, βασιλόφιδα, γαλατόφιδα, ποντικόφιδα, ταυρόφιδα, αλφικά ζώα… Εξήντα επτά είδη ερπετών βρίσκονται σήμερα στο ερπετάριο της Εδεσσας. Κατά την επίσκεψή μας στο δημοτικό ερπετάριο της πόλης, συναντήσαμε τον κ. Δημήτρη Δουρβάνη, υπεύθυνο του ερπεταρίου από το 2006, ο οποίος με χαρά και προθυμία προσφέρθηκε να μας δώσει πληροφορίες σχετικά με τον χώρο και την ιστορία του.
Οπως εξηγεί ο ίδιος, το κτίριο όπου στεγάζεται το ερπετάριο βρισκόταν στην ιδιοκτησία της οικογένειας Γιαννάκη. Χτίστηκε από αυτή το 1890 και λειτουργούσε ως νερόμυλος. Στη συνέχεια απαλλοτριώθηκε από τον Δήμο Εδεσσας και το 1999 έγινε μια ανακαίνιση η οποία έφερε τα κτίρια των νερόμυλων στη σημερινή μορφή. Η πρωτοβουλία για τη χρήση του χώρου ανήκε στον αείμνηστο βιολόγο και ιχθυολόγο Αναστάσιο Μπόσκο, με σκοπό να αναδείξει την ιχθυοπανίδα της περιοχής. Στο ερπετάριο και ύστερα από τον θάνατο του Μπόσκου, προστέθηκαν και τροπικά είδη. Ταυτόχρονα, από την ελληνική νομοθεσία επιβλήθηκε να παραδοθούν στις Αρχές τα ελληνικά είδη, καθώς η απομάκρυνση από το φυσικό τους περιβάλλον ήταν παράνομη. Ετσι διαθέτει μόνο τροπικά είδη ζώων. Ολα διαβιούν εντός κλουβιών με αεραγωγούς και λάμπες και απόλυτη ασφάλεια για το περιβάλλον και τους επισκέπτες. Το ερπετάριο δέχεται δωρεές ερπετών από όσους ερπετόφιλους δεν μπορούν να τα συντηρήσουν.
Βραβεύτηκε δε, με τις καλύτερες κριτικές και συνεργάζεται με ιδρύματα, όπως το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης, με ιδιοκτήτη τον κ. Λυμπεράκη, με την κυρία Δημάκη, ερπετολόγο στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, και τέλος με την κυρία Γανωτή της ΑΝΙΜΑ, φορέα προστασίας της άγριας πανίδας.
