Το Παναιτώλιο βρίσκεται μόλις 5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Αγρίνιο και είναι σχεδόν ενωμένο με αυτό. Ο εύφορος κάμπος του ξεκινά κοντά στις υπώρειες του Παναιτωλικού όρους και τελειώνει στις καλαμιές της λίμνης. Είναι πεδινή κοινότητα με μέσο σταθερό υψόμετρο 67 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και συνολική έκταση 20.400 στρέμματα από τα οποία τα 14.500 στρέμματα είναι καλλιεργήσιμη γη, τα 2.300 στρέμματα βαλτώδης περιοχή και τα υπόλοιπα 3.600 οικοδομική έκταση.
Οι ηλικιωμένοι μάς πληροφορούν ότι το Παναιτώλιο είναι δημιούργημα κυρίως μετεπαναστατικό. Τούτο επιβεβαιώνεται και από την Ιστορία, καθώς κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι μεν Τούρκοι κατείχαν τα πεδινά μέρη, οι δε Ελληνες κατέφευγαν στα ορεινά.
Σύμφωνα με την παράδοση το Παναιτώλιο ήταν συνοικισμός του Βλοχού και βρισκόταν στα υψώματα μεταξύ Αβόρανης και Καινουρίου.
Χρονολογικά η περιοχή του Παναιτωλίου κατοικούνταν πριν από το 1789, όπως μαρτυρούν διάφορες αποφάσεις των Τούρκων (Εμπρί). Το Παναιτώλιο στη σημερινή του θέση χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Τότε έφερε το όνομα Μουσταφούλι. Την ονομασία Μουσταφούλι την οφείλει στον Τούρκο Μουσταφά-Αλή ο οποίος όπως όλοι οι μπέηδες και οι αγάδες Τούρκοι είχε ιδιοκτησία του στην περιοχή και ζούσε από τους εισπραττόμενους φόρους. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε μέχρι το 1928. Μετονομάστηκε σε Παναιτώλιο το 1928.
Βασικά προϊόντα που παράγει είναι οι ελιές, το καλαμπόκι και το τριφύλλι. Με τα καλοχτισμένα πέτρινα σπίτια του δεσπόζει στην περιοχή της Τριχωνίδας, στις παρυφές της οποίας βρίσκονται και τα «Αμπάρια», γνωστά για την πανίδα, τη χλωρίδα και όπου τα παλιότερα χρόνια είχε αναπτυχθεί εμπόριο χελιών και άλλων ψαριών.
Το παλιό αντλιοστάσιο που υπήρχε ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας, ενώ διαθέτει εκθεσιακό χώρο, ενυδρείο με ψάρια της λίμνης, αίθουσα προβολών και εργαστήριο ανάλυσης ποιότητας νερού, προϊόντα του Γυναικείου Συνεταιρισμού Παναιτωλίου με τοπικά προϊόντα (γλυκά κουταλιού, τραχανά, χυλοπίτες κ.ά.).
