Η ντοπιολαλιά μας είναι κάπως παράξενη για πολλούς, αστεία για άλλους, «χωριάτικη» για τους πρωτευουσιάνους… Είναι όμως οι φράσεις που πρωτοακούσαμε από τα χείλη της γιαγιάς και του παππού, ιδιόμορφες συλλαβές που έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της τοπικής ιστορίας.
Απολαύστε ορισμένες λέξεις από την τοπική διάλεκτο της Αιτωλοακαρνανίας και σε πολλές περιπτώσεις θα θυμηθείτε φράσεις ξεχασμένες, αλλά και θα γελάσετε με την ψυχή σας χάρη στο ιδιαίτερο λεξιλόγιό μας.
άζαπος: απεριόριστος
ανάκαρα: κουράγιο
γάνα: μουντζούρα
ζούμπερο: έντομο
καψαλίσκα: κάηκα
κουσέβου: τρέχω
λιαβός: αλλήθωρος
μίτζα: η ελάχιστη ποσότητα
μοναχοτροβιάρης: ακοινώνητος
το μόχαλα: το χαλάκι
μπγας: παχύς
μπλαμούτσα: μεγάλη πατημασιά
μπόλια: πετσέτα, ποδιά
παραμπαλιά: το άνοιγμα της μασχάλης
πέτακας: γκρεμός
σαϊλός: χαζός
σαραγγαλάει: στάζει
σγαρλάω: σκαλίζω
σκανιάζω: στενοχωριέμαι
σκιάχκα: φοβήθηκα
στάκα: στάσου
στιμάρω: εκτιμώ
τήρα: κοίτα
τσακ πατ: γρήγορα, όπως-όπως
πρώνουμι: ζεσταίνομαι
