Ο Πρωθυπουργός πέρασε αναμφισβήτητα ένα δύσκολο καλοκαίρι. Τουλάχιστον μπορεί να ελπίζει σε κάποιο καλύτερο φθινόπωρο.
Η εποχή δεν υπόσχεται θεομηνίες και ακραία καιρικά φαινόμενα – αν και ποτέ δεν ξέρεις…
Η συνάντηση με τον Ερντογάν στη Νέα Υόρκη επιβεβαίωσε ότι η ένταση με την Τουρκία έχει χαμηλώσει αισθητά και ότι ο «οδικός χάρτης» ήρεμων σχέσεων μπορεί να εξελιχθεί χωρίς μείζονες ανατροπές.
Η αντιπολίτευση ζει ημέρες κακόγουστης κλωτσοπατινάδας στον ΣΥΡΙΖΑ με άδηλο ξεμπέρδεμα. Αναμενόμενο. Οπως θύμιζε και ο Τολστόι, κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο.
Ενώ η άλλη αντιπολίτευση στο ΠαΣοΚ διάγει ημέρες αδιατάρακτης ηρεμίας, με το μυαλό μακριά από στενοχώριες και σκοτούρες.
Μόνο το ΚΚΕ ύψωσε ξανά «τη γροθιά της εργατιάς». No problem. Είναι το ρεπερτόριό του και ούτε είδα κανένα ακροατήριο στα κάγκελα.
Ως γνωστόν, τα καλύτερα στηρίγματα των κυβερνήσεων είναι συνήθως οι αντίπαλοί τους.
Οι πρώτες ενδείξεις που έχουμε δείχνουν μάλιστα ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει πρόβλημα ούτε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ακόμη κι αν καταγράψει κάποιες απώλειες, δύσκολα θα διαταραχτεί η εικόνα κυριαρχίας της.
Ποιο είναι λοιπόν το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης; Μα η ίδια η κυβέρνηση.
Μπήκε στον πέμπτο χρόνο της θητείας της πολυπληθής και μπερδεμένη, με ορατά διαχειριστικά κενά. Αν το πολυτραγουδισμένο «επιτελικό κράτος» δεν καταφέρει να της βρει έναν τρόπο λειτουργίας, τότε κινδυνεύει να δημιουργήσει στον Πρωθυπουργό περισσότερους μπελάδες από όλη την αντιπολίτευση μαζί.
Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε στη ΔΕΘ πως δεν προτίθεται να κάνει ανασχηματισμό, πράγμα το οποίο αποτελεί προφανές δικαίωμα του Πρωθυπουργού.
Ενδεχομένως δεν ήθελε να παρατείνει την εικόνα αστάθειας που το δύσκολο καλοκαίρι είχε φιλοτεχνήσει για την κυβέρνησή του.
Αλλωστε δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από τον σχηματισμό της και ένας ανασχηματισμός θα ήταν ίσως πρόωρος.
Μόνο που είναι πάντα καλύτερο να αλλάζει τις κυβερνήσεις ο Πρωθυπουργός τους παρά να τις κάνουν άνω-κάτω τα γεγονότα. Διότι τα γεγονότα είναι όχι μόνο αναπόφευκτα αλλά και αμείλικτα.
Φυσικά ο Μητσοτάκης έχει λόγους να αισθάνεται ήσυχος. Δεν απειλείται από τα πολιτικά μεγαθήρια που διεκδικούν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ή από τους υπόλοιπους. Αλλά η αλήθεια είναι πως ούτε ο ίδιος ξέρει από τι μπορεί να απειληθεί.
Και η πολιτική είναι γεμάτη ανατροπές. Αυτό άλλωστε είναι το γούστο της.
