Στις 6 Φεβρουαρίου, «Το Βήμα» έκλεισε 103 χρόνια από την έκδοσή του. Ηταν το μακρινό 1922, λίγους μήνες πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Τίποτα σχεδόν δεν είναι ίδιο από τότε. Τότε και τώρα όμως υπάρχει ένα κοινό ζητούμενο: η ποιότητα της ενημέρωσης.
Μπορεί να πέρασε ένας αιώνας, μπορεί να άλλαξε ο κόσμος και όχι μόνο μία φορά, αλλά και τότε και τώρα ο πολίτης δικαιούται να ενημερώνεται με εγκυρότητα, μετριοπάθεια, νηφαλιότητα και ακρίβεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι δημοκρατίες του πλανήτη, η καθεμία με τον τρόπο της, βρίσκονται μπροστά σε ένα δικαίωμα που η ίδια η ζωή έχει αναγάγει σε απαίτηση. Ακόμη και αν κάθε πολίτης αμπαλάρει την απαίτηση αυτή με όποια αυθαιρεσία ή παραλογισμό τού κατέβει στο κεφάλι.
Πριν από δύο χρόνια ζήσαμε στη χώρα μας ένα τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη και τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε με αγωνία την έντονη σεισμική δραστηριότητα στη Σαντορίνη.
Και στις δύο περιπτώσεις όμως η ενημέρωση απέφυγε ή δεν κατάφερε να βαδίσει τον δρόμο της εγκυρότητας, της μετριοπάθειας, της νηφαλιότητας και της ακρίβειας.
Και στις δύο περιπτώσεις ακούστηκαν υπερβολές, εικοτολογίες, τερατολογίες, αβάσιμες υποθέσεις και αστήρικτες βεβαιότητες. Παρδαλές θεωρίες και ακατανόητες εξηγήσεις.
Σε σημείο που κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια τι συμβαίνει και τι έχει συμβεί. Από τη «βάση εξωγήινων όντων» στη Σαντορίνη έως την «αμερικανική βάση βιολογικού πολέμου» στη Λάρισα ο δρόμος δεν είναι μακρύς.
Δεν θα επαναλάβω φυσικά αυτό το αντιαισθητικό και συνήθως κομπογιαννίτικο ρεπερτόριο. Θα σημειώσω απλώς πως ο διαγωνισμός της φωνής, του φόβου και της υπερβολής δεν έχει ποτέ νικητές.
Αντιθέτως μετράει μόνο ηττημένους. Πάντα υπάρχει κάποιος που θα φωνάξει περισσότερο από τον άλλον κι ας μην έχει τίποτα σοβαρό ή σημαντικό να πει. Και πάντα η κοινωνία και η δημοκρατία θα πληρώνουν τη ζημιά της φωνής του.
Δεν ξέρω αν ήλθε η ώρα να ξαναπιάσουμε το νήμα από την αρχή, όπως επιχείρησε «Το Βήμα» πριν από 103 χρόνια.
Είναι βέβαιο όμως πως τώρα, όπως και τότε, επιβάλλεται να διατυπώσουμε την ανάγκη για «απόλυτον δημοσίαν τάξιν, ισότητα και δικαιοσύνην σύμφωνον προς τους Νόμους και το Δίκαιον» (κύριο άρθρο «Ελευθέρου Βήματος», 6/2/1922).
Θα προσέθετα και την απαίτηση για ποιότητα στην ενημέρωση αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι την επιζητούν όλοι.
Είναι πολλοί εκείνοι που επωφελούνται από το κενό και ζουν χάρη στην έλλειψή της.
