Αν κάποιος περαστικός είχε επισκεφθεί πρόσφατα τη χώρα μας θα έπεφτε σήμερα από τα σύννεφα.
Διότι σε αντίθεση με όσα θα έχει ακούσει σε τηλεοράσεις και καφενεία, οι έλληνες πολίτες δεν ψηφίζουν σήμερα να ρίξουν την κυβέρνηση, ούτε να ανεβάσουν την αντιπολίτευση. Αύριο θα έχουμε την ίδια κυβέρνηση και την ίδια αντιπολίτευση.
Δεν καλούνται να ψηφίσουν για το «πόθεν έσχες Κασσελάκη» ή το «καθεστώς Μητσοτάκη». Ούτε για τα Τέμπη ή το Μάτι. Δεν διαλέγουν τη Δικαιοσύνη που τους αρέσει ή δεν τους αρέσει.
Δεν θα αποφασίσουν αν το ΠαΣοΚ θα περάσει τον ΣΥΡΙΖΑ ή αν ο Βελόπουλος θα αυξήσει τα ποσοστά του.
Δεν θα λύσουν το Μεσανατολικό, δεν θα διώξουν τη Ρωσία από την Ουκρανία, ούτε το Ισραήλ από τη Γάζα.
Οι έλληνες πολίτες καλούνται όπως κι όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι να επιλέξουν τους εκπροσώπους τους στο Ευρωκοινοβούλιο με την ελπίδα ότι θα εκλέξουν ανθρώπους άξιους και ικανούς να τους εκπροσωπούν.
Την τελευταία πενταετία το Ευρωκοινοβούλιο έγινε συχνά θέατρο μιας φτηνής μικροπολιτικής αντιπολίτευσης σε εθνικές κυβερνήσεις. Δεν είναι η δουλειά του.
Και θα ήταν ευτύχημα αν εκείνοι που θα εκλεγούν αποφασίσουν να υπηρετήσουν το εθνικό μέσα στο ευρωπαϊκό, να ασκήσουν και να σεβαστούν την ουσία των αρμοδιοτήτων για τις οποίες εκλέγονται.
Ούτως ή άλλως, το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι Γενική Συνέλευση φοιτητικού συλλόγου όπου διάφοροι αργόσχολοι φτιάχνουν και ξαναφτιάχνουν τον πλανήτη. Ούτε είναι ομήγυρη καλοπληρωμένων φιγουρατζήδων
Μπορεί όμως να έχει καθοριστικό ρόλο σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία αγκομαχά να ανακτήσει τη δυναμική της και να σχεδιάσει τον ρόλο της. Να αναζητήσει τον εαυτό της μέσα σε μια ταραγμένη και ασταθή εποχή.
Προφανώς δεν ξέρουμε τι θα βγάλουν οι κάλπες στα 27 κράτη-μέλη, ούτε ποια θα είναι η νέα σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου. Εικάζεται ότι θα καταγραφεί μια δεξιά στροφή. Θα δούμε.
Η Ευρώπη όμως δεν προχώρησε ποτέ επειδή όλοι συμφωνούν με όλα. Προχώρησε όταν όλοι συμφωνούν στην Ευρώπη.
Ολοι οι λαοί, όλες οι κοινωνικές τάξεις, όλες οι ιδεολογίες, όλες οι παρατάξεις την αποτελούν και τη διαμορφώνουν από κοινού. Αυτό θα συμβεί κι από αύριο.
Οχι μόνο επειδή κάθε εκλογή είναι ταυτοχρόνως μια εκκίνηση. Αλλά και επειδή η ίδια η Ευρώπη κι εμείς οι Ευρωπαίοι το έχουμε ανάγκη.
Αφού αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί θα είναι ειρωνεία της Ιστορίας να πεθάνουμε χώρια.
