Υστερα από ένα εκλογικό δωδεκάμηνο (Μάιος 2023 – Ιούνιος 2024) και τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις που τις κέρδισε όλες, η κυβέρνηση χρειάζεται καταφανώς ένα restart. Μία επανεκκίνηση.
Λογικό. Ο χρόνος στις κυβερνήσεις δεν μετράει από την τελευταία εκλογή αλλά από την πρώτη. Και η πρωθυπουργία Μητσοτάκη περπατάει ήδη στον έκτο χρόνο της.
Η δεύτερη τετραετία μάλιστα ξεκίνησε χωρίς έναν σαφή αστερισμό να την οδηγεί. Ισως επειδή ο εκλογικός κύκλος δεν είχε ολοκληρωθεί. Ισως επειδή το αρχικό αφήγημα της κυβερνητικής παράταξης έχει εξασθενήσει.
Και σίγουρα επειδή η κυβέρνηση είναι μόνη στο γήπεδο. Με τα καθημερινά προβλήματα και τον εαυτό της.
Η εικόνα της αντιπολίτευσης είναι αξιοθρήνητη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά αυτό δεν αρκεί για να εφησυχάζει η κυβέρνηση.
Εχει παρατηρηθεί άλλωστε πως όταν η πολιτική και κοινοβουλευτική αντιπολίτευση εξαφανίζεται ή αποσυντίθεται, την υποκαθιστούν στο χοροπηδητό οι τυχοδιώκτες, οι τυχάρπαστοι και «οι χυδαίοι ζήτουλες προσοχής» που λέει κι ο Πρόεδρος της Βουλής.
Συνεπώς δεν αρκεί για την κυβέρνηση να είναι μόνη επί σκηνής. Πρέπει και να ξέρει τι κάνει και να αφηγηθεί πειστικά στους πολίτες αυτό που θέλει να κάνει.
Εως τώρα η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη μπορεί να προχωράει με σωστά και λάθη, αλλά κυρίως δεν έχει παρουσιάσει εκείνο το ισχυρό αφήγημα που θα τα τυλίξει όλα σε ένα συνεκτικό και πειστικό σχέδιο.
Η χώρα επέστρεψε προφανώς και επιτυχώς στην κανονικότητα που ήταν το ζητούμενο της πρώτης τετραετίας. Τώρα όμως χρειάζεται το επόμενο βήμα.
Ακόμη περισσότερο που η κυριαρχία της κυβέρνησης δεν μπορεί να αποτελεί απλώς αφορμή αυτοθαυμασμού για τους εαυτούς τους και μέσο ανεμπόδιστης άσκησης της εξουσίας.
Αν μείνει εκεί, η ισχύς θα ξεφτίσει γρήγορα και ανώφελα.
Η συγκυρία δίνει κυρίως την ευκαιρία μιας ευρείας μεταρρυθμιστικής παρέμβασης στην ελληνική κοινωνία σε συνθήκες που δύσκολα θα προκύψουν ξανά. Μιας «αλλαγής» με άλλα χαρακτηριστικά και σύγχρονο περιεχόμενο.
Γι’ αυτό λοιπόν η επανεκκίνηση είναι απαραίτητη.
Και γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός έχει την ευκαιρία από το βήμα της ΔΕΘ όχι να εξαγγείλει παροχές, επενδύσεις και ελαφρύνσεις όπως γίνεται κάθε χρόνο. Αλλά να ξεδιπλώσει το συνολικό σχέδιο που έχει στο μυαλό του.
«Οταν δεν ξέρεις πού πας, όλοι οι δρόμοι σε οδηγούν εκεί» έλεγε ο Λαγός στην «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων».
Καμία αντίρρηση. Αλλά η Ελλάδα δεν είναι χώρα των θαυμάτων. Και ούτε η κυβέρνηση είναι Αλίκη.
