Οτι στην Ελλάδα ήλθε ένας «άλλος Ερντογάν» δεν υπάρχει αμφιβολία. Οπως δεν πρέπει να υπάρχουν και παρεξηγήσεις: υπάρχουν πολλοί Ερντογάν και απλώς δεν ξέρεις ποτέ ποιον θα βρεις μπροστά σου.
Ευτυχώς ο Ερντογάν της περασμένης Πέμπτης ήταν ένας πολιτισμένος επισκέπτης.
Ακόμη και οι πάγιες διαφορές μεταξύ των δύο χωρών (όπως π.χ. για τη μειονότητα) επαναλήφθηκαν μεν για να μη νομίσει κανείς ότι εξέλιπαν, αλλά ήπια και κομψά. Καταφανώς χωρίς διάθεση έντασης, ακόμη λιγότερο πλειοδοσίας.
Υπάρχουν πολλές ερμηνείες για την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής.
Η σοβαρότερη είναι η παλιά καλή εξήγηση της «υπερέκτασης». Η Τουρκία επιχειρεί ενδεχομένως να κλείσει κάποια μέτωπα από τα αναρίθμητα που έχει ανοίξει η μεγαλομανής ηγεσία της.
Κυρίως όμως να αποκαταστήσει κάποιας μορφής συνεννόηση με την Ευρώπη και τη Δύση όπου πολλές πόρτες έχουν κλείσει με περισσότερο ή λιγότερο θόρυβο.
Η τουρκική οικονομία άλλωστε συνεχίζει να είναι σε μαύρο χάλι και στον προθάλαμο του ΔΝΤ. Δεν αρκεί πια το Κατάρ να βάζει το χέρι στην τσέπη.
Θα μου πείτε πώς γίνεται να ψάχνει ο Ερντογάν τη συνεννόηση διά της Ελλάδας και να την αποκρούει διά της Γάζας, αλλά άγνωστες οι βουλές του Αλλάχ.
Πιθανότατα εκεί να δραστηριοποιείται κάποιος άλλος Ερντογάν κι όχι ο πράος «αδελφός» που εμφανίστηκε στην Αθήνα.
Μιλάμε φυσικά για αλλαγή τόνου και όχι ουσίας (έως τώρα τουλάχιστον…) αλλά καμιά φορά η αλλαγή τόνου μετράει και σαν αλλαγή πολιτικής.
Από την πλευρά τους, ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση πόνταραν στην εικαζόμενη κατευναστική διάθεση των Τούρκων.
Το πίστεψαν και τους βγήκε.
Στη χειρότερη περίπτωση κέρδισαν ένα εύκρατο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στην περιοχή. Στην καλύτερη μπορεί να ανοίξουν κι άλλες προοπτικές. Η ζωή θα δείξει.
Από την άλλη δεν μπορεί κανείς να μην κάνει σύγκριση με την προηγούμενη επίσκεψη του Ερντογάν, το 2017.
Τότε η Τουρκία κάλπαζε. Και η Ελλάδα παρακολουθούσε ξέπνοη, με έναν ανεπαρκή Πρόεδρο, μια χαμένη κυβέρνηση και έναν ανεκδιήγητο υπουργό Εξωτερικών να φωνάζει «γκουντ ντιπλόμασι!» στο αεροδρόμιο.
Οι καιροί ευτυχώς αλλάζουν, όπως και οι κυβερνήσεις. Σήμερα είναι άλλα τα κυβικά των δύο χωρών, άλλο και το μπόι τους.
Και άλλοι οι συσχετισμοί με τους εξοπλισμούς. Για να μην ξεχνιόμαστε.
