Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε ένας παλιός δημοκρατικός κανόνας. Οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν στις πλατείες, ούτε σε διαδηλώσεις ή «λαοσυνάξεις» ούτε από φωνές και τηλεοπτικές διαμαρτυρίες.
Οι κυβερνήσεις πέφτουν στη Βουλή και στις εκλογές.
Ευτυχώς. Διαφορετικά δεν θα είχαμε δημοκρατία. Θα είχαμε μια διαρκή εκτροπή.
Το βράδυ της Παρασκευής, η Βουλή επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για δεύτερη φορά μέσα σε έντεκα μήνες, απορρίπτοντας ισάριθμες προτάσεις δυσπιστίας της αντιπολίτευσης και μάλιστα για το ίδιο θέμα.
Δεν είναι βέβαιο ότι η φασαρία θα λήξει κάπου εδώ.
Η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να διαθέτει άλλη στρατηγική για να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και συνεπώς θα συνεχίσει να αναμοχλεύει το ίδιο ρεπερτόριο και τις ίδιες μεθόδους παρά τις ήττες της.
Και η κυβέρνηση μπορεί να βγήκε αλώβητη από την κοινοβουλευτική διαδικασία αλλά προηγουμένως κατελήφθη σχεδόν εξαπίνης σε ένα θέμα που νόμιζε ότι είχε πάρει τον δρόμο του.
Τώρα θα αποδείξει αν το πάθημα της έγινε μάθημα.
Θα χρειαστεί δηλαδή να αποδείξει αν η εκ νέου επιβεβαίωση της κοινοβουλευτικής εμπιστοσύνης, η ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και ο αναμενόμενος κυβερνητικός ανασχηματισμός θα αποτελέσουν αφετηρία επανεκκίνησης για μια διακυβέρνηση που μετράει ήδη σχεδόν έξι χρόνια στην πλάτη της.
Να αποδείξει αν η τοξικότητα που τόσο καιρό έμενε υπεροπτικά αναπάντητη θα συνεχίσει να δηλητηριάζει την κοινωνία χωρίς πραγματικό αντίλογο, πολιτικό και ποινικό.
Να αποδείξει αν μπορεί να εκμεταλλευθεί το σκηνικό διάλυσης, αναξιοπιστίας και γραφικότητας της αντιπολίτευσης για να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της.
Και φυσικά θα κληθεί να αποδείξει όλα τα παραπάνω σε ένα επιβαρυμένο κοινωνικό κλίμα που θέτει σε δοκιμασία τις σχέσεις εμπιστοσύνης της κυβέρνησης με τους πολίτες.
Δεν θα είναι απλό. Και γι’ αυτό είναι η ώρα του Πρωθυπουργού.
Οπως φάνηκε και στη Βουλή, ο Πρωθυπουργός διατηρεί μια καθαρή υπεροχή έναντι των αντιπάλων του. Την οποία όμως θα χρειαστεί να αξιοποιήσει προς όφελος της κυβέρνησής του.
Είναι περισσότερο από προφανές πως μετά από σχεδόν έξι χρόνια διακυβέρνησης τα ελαφρυντικά έχουν περιοριστεί και οι δικαιολογίες ακούγονται μόνο σαν προφάσεις.
Ο ανασχηματισμός λοιπόν θα είναι κρίσιμος στο μέτρο που θα αποκαλύψει τις προθέσεις του Πρωθυπουργού και τη στρατηγική που προτίθεται να ακολουθήσει έως τις κάλπες του 2027.
Κυρίως όμως θα χρειαστεί να πείσει πως δεν θα τους πιάσουν ξανά στον ύπνο.
Αυτονόητο. Το οποίο όμως εύκολα το λες και δυσκολότερα το κάνεις.
