Η Μεσόγειος έχει πάρει φωτιά. Η Ελλάδα αλλά μαζί και η Σικελία, η Νότια Ιταλία, η μεσογειακή Ισπανία και Γαλλία, πολλές περιοχές της Mare Nostrum βιώνουν συνθήκες πύρινης Κόλασης.
Φταίνε οι κλιματολογικές συνθήκες, ο καύσωνας, η ξηρασία, ο αέρας, η δόμηση, η ανθρώπινη αμέλεια ή ο δόλος και ό,τι άλλο βάλετε στον λογαριασμό.
Ταυτόχρονα όμως δοκιμάζονται οι κρατικοί μηχανισμοί αντιμετώπισης των πυρκαγιών και προστασίας από τις φυσικές καταστροφές. Αυτονόητο.
Δεν θα κάνουμε τώρα τον απολογισμό. Η επικίνδυνη περίοδος έχει ακόμη δρόμο μπροστά της.
Θα σταθούμε όμως με τον μέγιστο σεβασμό απέναντι στους συμπολίτες μας που επιχειρούν, που κοπιάζουν, που δίνουν την ψυχή τους για να σώσουν τους συνανθρώπους τους.
Μετρούμε ήδη δύο ηρωικές απώλειες – σκύβουμε το κεφάλι με αναγνώριση και ευγνωμοσύνη.
Διότι ό,τι κι αν φρονούν οι άκαπνοι τιμητές, μέτρο των πραγμάτων είναι πάντα ο άνθρωπος. Οι ανθρώπινες ζωές.
Στην εποχή του ανθρωπισμού, άλλο πραγματικό μέτρο δεν υπάρχει. Και δεν χρειάζεται να αντιδικούμε για το αυτονόητο μέσα στις στάχτες, το έχει ξεκαθαρίσει ο Πρωταγόρας εδώ και 2.500 χρόνια.
Ο απολογισμός λοιπόν θα περιλαμβάνει ασφαλώς την επιχειρησιακή ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. Τις επιτυχίες, τις ολιγωρίες και τα κενά του.
Θα περιλαμβάνει και την ανοησία όσων θεωρούν πως βρήκαν ευκαιρία για πολιτική γλωσσοκοπάνα.
Αγνοούν πως όταν καίγεται η Ελλάδα δεν καίγεται η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση. Καίγεται η χώρα τους.
Γι’ αυτό και όσοι πρωτοστάτησαν στην πρωτοφανή εκατόμβη του Ματιού είναι μάλλον οι λιγότερο ενδεδειγμένοι να παρέχουν συμβουλές πυροπροστασίας ή δημοσιογραφικής επάρκειας.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, έχουν κριθεί στη συνείδηση της κοινωνίας. Το Μάτι είναι το Μάτι, τελεία. Χωρίς έφεση ή ελαφρυντικά.
Το σήμερα είναι το σήμερα. Κι αυτό καλούμαστε να αξιολογήσουμε για να μην το ξαναζήσουμε στο μέτρο του δυνατού. Με γνώση, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση.
Ούτως ή άλλως, η «αντιπολίτευση του θυμού, της καταγγελίας και της καταστροφής» καταδικάστηκε βαριά κι ασήκωτα σε δύο πρόσφατες αλλεπάλληλες εκλογές.
Μόνο οι άφρονες δεν το κατάλαβαν.
Αντιθέτως ο μέσος εχέφρων πολίτης μπορεί θαυμάσια να διακρίνει το αναπότρεπτο από το απροετοίμαστο και το ανυπέρβλητο από το ανοργάνωτο ώστε να μοιράσει ευθύνες.
Προφανώς θα το κάνει. Μόλις σβήσουν οι φωτιές.
