Η άγρια επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ δεν ήταν κεραυνός με αίθριο καιρό. Μόνο ο ισραηλινός στρατός έδειξε να αιφνιδιάζεται.

Ηταν άλλο ένα αποτρόπαιο επεισόδιο σε μια πληγή που παραμένει ανοιχτή και τροφοδοτείται από το μίσος, τη βία, τον θρησκευτικό φανατισμό και τη μισαλλοδοξία.

Εκείνο που ίσως ξάφνιασε αυτή τη φορά είναι η αδυναμία κατανόησης των στόχων και των κινήτρων μιας στρατιωτικής επιχείρησης η οποία παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό θα στραφεί κυρίως και με βαρύ κόστος κατά των εμπνευστών και οργανωτών της.

Κανείς δεν είναι αφελής. Μια τέτοια επιχείρηση δεν είναι ευκαιριακή, ούτε απλώς θεόπνευστη. Κάποιος μεγαλύτερος από μια τρομοκρατική οργάνωση παρανοϊκών θρησκόληπτων τη σχεδίασε και τη χρηματοδότησε.

Ποιος; Εκείνος που επιζητεί την αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής διότι φοβάται για το δικό του μέλλον.

Μπερδεμένα πράγματα, ίσως πείτε.

Αλλά δεν είναι καινούργια. «Για την περίπλοκη Ανατολή πέταξα με απλές ιδέες» έγραφε ήδη το 1941 στα «Απομνημονεύματα του Πολέμου» ο Σαρλ ντε Γκωλ.

Και σήμερα, τόσα χρόνια αργότερα, η Μέση Ανατολή παραμένει περίπλοκη παρόλο που οι απλές ιδέες φαίνεται να έχουν εξαντληθεί.

Για έναν προφανή λόγο. Επειδή καμία από τις πλευρές που ενεπλάκησαν στις διάφορες φάσεις της σύγκρουσης δεν ενδιαφέρθηκε να τις υπηρετήσει με συνέπεια.

Δεν νοιάστηκε δηλαδή να απεγκλωβίσει την περίπλοκη πληγή από τον φόβο ή τον φανατισμό που μπλοκάρουν κάθε επούλωσή της.

Σε μια μάχη με τον σκοταδισμό και την ισλαμική αλλοφροσύνη, η Δύση είναι για άλλη μια φορά ενωμένη και αλληλέγγυα με τον εαυτό της.

Με όλα τα λάθη που μπορεί να έχει κάνει το Ισραήλ (και ασφαλώς έχει κάνει…) παραμένει μια φίλη και σύμμαχος χώρα, μια όαση δημοκρατικής κοινωνίας στην «περίπλοκη Ανατολή».

Ακόμη περισσότερο που στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε στόχος βάρβαρης και απρόκλητης επίθεσης, της οποίας τις άγριες περιγραφές συναντούμε κάθε βράδυ στα κανάλια.

Αναντίρρητα το Ισραήλ θα αμυνθεί και θα ανταποδώσει. Ουδείς μπορεί να του αμφισβητήσει κάτι που δεν συνιστά μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση.

Το μόνο που μπορούν οι φίλοι του να ευχηθούν είναι πως τα τύμπανα του άγριου πολέμου δεν θα σκεπάσουν τις φωνές της ειρήνης.

Και ότι μετά θα έλθει και η δική της σειρά.