Τρεις εβδομάδες έμειναν για τις εκλογές της 21ης Μαΐου και αν δεν προκύψει κάποιο μείζον απρόοπτο μάλλον κινούμαστε στη λεωφόρο των προδιαγεγραμμένων βεβαιοτήτων. Ας κρατήσουμε όμως και μια επιφύλαξη. Οι Αμερικανοί λένε πως το μόνο βέβαιο στην πολιτική είναι ότι το αβέβαιο μπορεί να προκύψει κάθε στιγμή.

Εχουν δίκιο. Το απρόοπτο αποτελεί σοβαρή και προφανώς απροσδόκητη πολιτική παράμετρο.

Αλλά και άδικο. Δεν θυμάμαι καμία εκλογή (στην Αμερική ή εδώ) της οποίας το αποτέλεσμα δεν προδιαγραφόταν νωρίτερα. Σπανίως οι συσχετισμοί ανατρέπονται πάνω στην κάλπη.

Στη σημερινή Ελλάδα η αβεβαιότητα δεν προκύπτει τόσο από τους συσχετισμούς μεταξύ των κομμάτων που εμφανίζονται λίγο ή πολύ παγιωμένοι, όσο από το σύστημα της απλής αναλογικής με το οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές της 21ης Μαΐου.

Ενα σύστημα το οποίο έχει μια ιδιαιτερότητα. Ακόμη και με τους ίδιους ή παρεμφερείς αριθμητικούς συσχετισμούς μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικούς πολιτικούς συνδυασμούς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, ανασύρει κάθε μέρα και μια άλλη ιδέα για κυβέρνηση, την οποία οι υπόλοιποι απορρίπτουν, για να επιστρέψει την επομένη με κάτι καινούργιο στο τραπέζι.

Η εκκεντρικότητα των προτάσεων κατάληξε πρόσφατα και σε κάποια «κυβέρνηση ανοχής», την οποία οι υπόλοιποι θα επιλέξουν για άγνωστους λόγους να ανέχονται.

Μιλάμε για κυβερνητικές λύσεις που δεν έχουν ποτέ εμφανιστεί στη δημοκρατία μας και μάλλον δύσκολα θα εμφανιστούν συντόμως.

Προς το παρόν η αβεβαιότητα δεν λειτουργεί προς όφελός του.

Και είναι λογικό. Σε αντίθεση με τη ΝΔ που εμφανίζεται προσηλωμένη σε μια γραμμή αυτοδυναμίας και ανεξάρτητα από το πού θα καταλήξει η επιδίωξή της αυτή, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης εμφανίζεται να μη διαθέτει πραγματική κυβερνητική λύση. Ουσιαστικά πελαγοδρομεί μεταξύ απρόθυμων ή ανεπιθύμητων συμμάχων.

Μένουν φυσικά τρεις εβδομάδες έως τις εκλογές και πολλά μπορεί να συμβούν.

Πολύ φοβούμαι όμως πως δεν παραμονεύουν πολλές ανατροπές, αν η αντιπολίτευση δεν βρει κάποιον τρόπο να διαλύσει την αβεβαιότητα που προκύπτει από το εκλογικό σύστημα και διαπερνά όλη την πολιτική διαδικασία.

Σε τελευταία ανάλυση οι εκλογές οφείλουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να οδηγήσουν σε μια λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Αν είναι απλώς να μοιράζουν έδρες και ποσοστά, αυτό το κάνουν και οι δημοσκοπήσεις φθηνότερα.