Στις κάλπες η Γαλλία αναστενάζει. Και μαζί με τη Γαλλία, ολόκληρη η Ευρώπη.
Στον σημερινό δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, μια ευρεία (αν και όχι συνεκτική) συμμαχία κεντρώων, κεντροδεξιών, κεντροαριστερών, ακόμη και «ανυπότακτων» ανισόρροπων ψηφοφόρων της Αριστεράς επιχειρεί να εμποδίσει την άνοδο της Λεπέν στην εξουσία.
Θα το καταφέρει; Δεν είναι αυτονόητο.
Αλλά αν το καταφέρει, η ευρεία αυτή συμμαχία μπορεί να αποτελέσει τη βάση της επόμενης κυβέρνησης – ίσως χωρίς τα βαρίδια των ανυπότακτων ανισόρροπων… Μια βάση σταθεροποίησης.
Αυτό ήταν εξ αρχής το στοίχημα του προέδρου Μακρόν. Ενας ευρύς συνασπισμός εξουσίας χωρίς τα άκρα. Κι αν το κερδίσει, ενδεχομένως να λειτουργήσει ως υπόδειγμα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο. Και τίποτα δεν είναι εύκολο.
Η Ακροδεξιά έχει ρεύμα και κυρίως έχει επιτύχει την εξομάλυνση και τη νομιμοποίηση των απόψεών της. Δεν είναι πια ένας απόβλητος του πολιτικού συστήματος.
Ακόμη και η τρέχουσα ρητορική της έχει απαλλαγεί από τις πιο ακραίες επιδιώξεις και αναφορές της.
Προφανώς η μετάλλαξη των άκρων είναι όφελος για τη δημοκρατία, η οποία (για να είμαστε ειλικρινείς) δεν θα μπορεί να αποκλείει στο διηνεκές το 1/3 των πολιτών από τη διακυβέρνηση.
Αρκεί η μετάλλαξη να είναι μετάλλαξη. Και όχι μεταμφίεση σκοπιμότητας.
Αυτό φυσικά θα το μάθουμε αν η Ακροδεξιά κληθεί κάποια στιγμή να ασκήσει κυβερνητική εξουσία. Αλλά προφανώς κανείς δεν θέλει ακόμη να το ρισκάρει.
Και γι’ αυτό το «δημοκρατικό μέτωπο» επιθυμεί κατ’ αρχάς να εμποδίσει την άνοδο της Λεπέν και των φίλων της στην εξουσία.
Από εκεί και πέρα όμως η παρεμπόδιση δεν αρκεί. Χρειάζεται να αντιμετωπιστεί η ακροδεξιά δυναμική στις ρίζες της, εκεί που διαμορφώνεται.
Και όλοι ξέρουμε ποιες είναι αυτές. Εγκατάλειψη του αγροτικού κόσμου, αποξένωση του αστικού περιβάλλοντος, αποϊδεολογικοποίηση, αίσθημα ανασφάλειας και μεταναστευτικές ροές.
Η δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει απροστάτευτη, ούτε η κοινωνία αφρούρητη.
Διότι οι εκλογές χάνονται και κερδίζονται πολύ πριν στηθούν οι κάλπες. Πολύ πριν αρχίσει η καταμέτρηση των ψηφοδελτίων.
Κερδίζονται και χάνονται στο μυαλό και στην ψυχή των απλών ανθρώπων όταν είναι διατεθειμένοι να δώσουν τη μάχη για μια δημοκρατία που τους προστατεύει. Για μια μαχόμενη δημοκρατία.
