Δεν θέλω να ταράξω τη θερινή ηρεμία κανενός, αλλά σε σαράντα οκτώ μέρες ψηφίζουμε πάλι. Στις 8 Οκτωβρίου.
Και χωρίς να αμφισβητώ τον ψυχισμό των ενδιαφερομένων, έχω την αίσθηση ότι τα περιθώρια αρχίζουν και στενεύουν. Δεν βλέπω κανέναν να βιάζεται ιδιαίτερα – ίσως μόνο η ΝΔ και το ΚΚΕ έχουν καταλήξει στις επιλογές τους.
Αλλά για να ψηφίσουμε στις 8 Οκτωβρίου θα πρέπει υποψηφιότητες και συνδυασμοί για δήμους και περιφέρειες να έχουν κατατεθεί έως τις 31 Αυγούστου. Σε δέκα μέρες.
Δεν είναι απλές εκλογές. Ακόμη περισσότερο που έχουμε σημαντικές αλλαγές σε σχέση με το 2019.
Πρώτον, καταργήθηκε ευλόγως η απλή αναλογική. Επανερχόμαστε στην εκλογή πλειοψηφίας 3/5 των συμβούλων από τον νικητή συνδυασμό.
Δεύτερον, ο νικητής συνδυασμός εκλέγεται με το 43% των ψήφων. Συνεπώς πολύ περισσότεροι δήμαρχοι και περιφερειάρχες θα εκλεγούν από τον πρώτο γύρο.
Τρίτον, η θητεία επανέρχεται στα πέντε έτη – θα ξαναψηφίσουμε δηλαδή αισίως τον Οκτώβριο του 2028!
Με άλλα λόγια, οι Αρχές που θα εκλεγούν προαναγγέλλονται ισχυρότερες και πιο λειτουργικές από εκείνες που απέρχονται.
Η αδιαφορία συνεπώς που φαίνεται να περιβάλλει την εκλογή τους δεν δικαιολογείται.
Το καλοκαίρι είναι φυσικά μια εξήγηση. Η πολιτική κόπωση είναι ίσως η άλλη. Μόλις πριν από δυο μήνες ολοκληρώθηκε μια διπλή εκλογική διαδικασία και μια σχεδόν δεκάμηνη προεκλογική περίοδος.
Με δεδομένο ότι δεν αναμένονται αλλαγές συσχετισμών και δεδομένων, το ευρύτερο ενδιαφέρον των δημοτικών εκλογών προμηνύεται ασθενές.
Η κυβερνητική παράταξη εμφανίζεται κυρίαρχη και οι άλλοι δεν δείχνουν ικανοί να ταράξουν την κυριαρχία της.
Η έλλειψη κομματικού επίδικου και το κλίμα εκτόνωσης που έφεραν οι δίδυμες εκλογές είναι όμως και μια ευκαιρία.
Ευκαιρία να αναδειχθούν δημοτικές και περιφερειακές αρχές που δεν θα παίζουν κομματικό κλεφτοπόλεμο, που δεν θα υποδύονται την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση, που δεν θα λειτουργούν ως κοινωνικό καφενείο, αλλά θα κοιτάξουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Με άλλα λόγια, η χώρα έχει ίσως την ευκαιρία να διαμορφώσει μια αυθεντική αυτοδιοικητική κουλτούρα, έξω και πάνω από ιδεολογικές σαχλαμάρες και κομματικά νταραβέρια.
Φυσικά, δεν είμαι αφελής. Κάτι τέτοιο είναι χρήσιμο αλλά όχι εύκολο. Σε μια χώρα που κάνει πολιτική ο Σύλλογος Αρχαιολόγων, θα είναι δύσκολο να το αποφύγουν οι δήμοι και οι περιφέρειες.
Αλλά δεν χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε.
