Η τραγωδία στα Τέμπη έφερε τον πόνο, τη θλίψη και τον θυμό σε όλα τα ελληνικά σπίτια.
Κάθε κάτοικος της χώρας αναρωτιέται ευλόγως αν είναι δυνατόν να χάνονται τόσο άδικα τόσοι άνθρωποι επειδή δεν γύρισε ένα κλειδί. Αλλά και επειδή η πολιτεία δεν φρόντισε διαχρονικά να προφυλάξει τα παιδιά της από ένα κλειδί που δεν γύρισε.
Προφανώς η καταστροφή συνέβη από ένα τραγικό ανθρώπινο λάθος. Αλλά και ενδεχομένως από έναν εφησυχασμό ότι δεν γίνονται ανθρώπινα λάθη.
Γίνονται. Δυστυχώς.
Τα υπόλοιπα θα τα καταγράψουν οι (ανεξάρτητοι ελπίζω…) εμπειρογνώμονες που υποσχέθηκε η κυβέρνηση.
Θα τα διερευνήσει (εξαντλητικά εύχομαι…) η Δικαιοσύνη, μετά μάλιστα τη σαφή και κατηγορηματική εντολή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Και φυσικά η νέα κυβέρνηση μετά τις επερχόμενες εκλογές θα αναλάβει να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Ευτυχώς και σε αντίθεση με την άλλη «χρόνια παθογένεια» που είναι το εμφύλιο ξεκατίνιασμα, το τρένο της δημοκρατίας δεν εκτροχιάζεται ποτέ.
Αν λοιπόν θέλουμε να δώσουμε στον πόνο, στη θλίψη και στον θυμό ένα νόημα, μόνο συναισθανόμενοι τις ευθύνες όλων μας απέναντι στο τραγικό γεγονός θα το κατορθώσουμε.
Προς το παρόν το άμεσο ερώτημα αφορά τον εκλογικό ορίζοντα. Και σε αυτό καλείται να απαντήσει ο Πρωθυπουργός.
Η Κυριακή 9 Απριλίου παραμένει μια πιθανή εκλογική ημερομηνία, με δεδομένο μάλιστα ότι η Βουλή έχει το χρονικό περιθώριο να διαλυθεί έως τις 19 Μαρτίου.
Είναι πάντως μια απόφαση που αναμένεται να αποσαφηνιστεί έως τις 10 Μαρτίου. Αφού δηλαδή επανέλθουμε κατά κάποιον τρόπο στην πολιτική δραστηριότητα που ανέστειλε το εθνικό πένθος και εφόσον εκτιμηθεί αρμοδίως ότι δεν συντρέχουν λόγοι αλλαγής προγράμματος.
Ο,τι κι αν αποφασίσει όμως ο Πρωθυπουργός είναι μια απόφαση με ρίσκο.
Αν αναβάλει τις εκλογές για τον Μάιο, τροποποιεί ουσιαστικά έναν εκλογικό σχεδιασμό μηνών που έως τώρα έβαινε αισίως.
Αν αντιθέτως επιμείνει στις 9 Απριλίου και δεν μπορέσει να καταλαγιάσει ο θυμός, η προεκλογική εκστρατεία κινδυνεύει να εκτροχιαστεί με τη σειρά της στην αποκρουστική κλωτσοπατινάδα που κάθε λογικός πολίτης απεύχεται.
Ούτως ή άλλως, ακόμη κι αν δεν εμπλέκεται άμεσα στην τραγωδία των Τεμπών, η κυβέρνηση φέρει τη γενική πολιτική ευθύνη των πραγμάτων. Και ο εκλογικός ορίζοντας ως γνωστόν δεν αποτελεί τον καλύτερο σύμβουλο ψυχραιμίας και σωφροσύνης.
Ακόμη περισσότερο που εδώ και μερικούς μήνες πολλοί κυκλοφορούν ήδη με το ζωνάρι τους λυμένο για καβγά.
