Η αστυφιλία και η ερήμωση της υπαίθρου είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Ιαπωνίας. Ολες οι κυβερνήσεις του 21ου αιώνα έχουν λίγο ως πολύ προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα θεσπίζοντας κίνητρα για τη μετεγκατάσταση κατοίκων των μεγάλων πόλεων – και κυρίως του Τόκιο – σε αραιοκατοικημένες, αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές. Παρά ταύτα την τελευταία εικοσαετία και ενώ ο πληθυσμός της χώρας συρρικνώνεται διαρκώς, ο αριθμός των κατοίκων στην πρωτεύουσα αυξήθηκε κατά περισσότερο από 16% και έφθασε τα 37 εκατομμύρια.
Ετσι από την 1η Απριλίου, που αρχίζει το νέο οικονομικό έτος στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, η κυβέρνηση θα χορηγεί στις οικογένειες βοήθημα 1 εκατ. γεν (7.000 ευρώ) για να εγκαταλείψουν το Τόκιο και να εγκατασταθούν στην επαρχία. Για κάθε παιδί η οικογένεια θα επιχορηγείται με επιπλέον 1 εκατ. γεν. Αυτό σημαίνει ότι ένα ζευγάρι με δύο παιδιά θα εισπράττει 3 εκατ. γεν (λίγο περισσότερα από 21.000 ευρώ), εφόσον πάρει τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.
Ως «ανεπαρκή και αναποτελεσματικά» απορρίπτουν, ωστόσο, τα κίνητρα η αντιπολίτευση και μεγάλο μέρος του ιαπωνικού Τύπου. Οι διαφωνούντες καλούν τους κυβερνώντες «αντί να προσπαθούν να διώξουν τον κόσμο από το Τόκιο να φτιάξουν πολλά… Τόκιο στις επαρχίες της χώρας». Να φροντίσουν δηλαδή ώστε να γίνουν έργα υποδομών και εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας που θα προσελκύσουν νέους εργαζομένους. Η ίδια η κυβέρνηση εξάλλου υπολογίζει ότι θα εγκαταλείπουν μέσω του προγράμματος την πρωτεύουσα 10.000 άτομα ετησίως έως το πέρας του προγράμματος το 2027. Δηλαδή μόλις το… 0,03% του πληθυσμού της πρωτεύουσας.
