Το φθινόπωρο του 2009 η χώρα οδεύει αμέριμνη σε πρόωρες εκλογές. Λίγους μήνες νωρίτερα η κατάρρευση της Lehman Brothers και το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης είχαν σημάνει συναγερμό για το ενδεχόμενο μιας ελληνικής χρεοκοπίας στα στρατηγεία κορυφαίων επενδυτικών οίκων στα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου. Στην Αθήνα όμως, παρά τις προειδοποιήσεις του τότε διοικητή της ΤτΕ Γιώργου Προβόπουλου, υπάρχει η αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι θωρακισμένη. Βασικό επιχείρημα αυτής της εκτίμησης είναι ότι η εγχώρια αγορά στηρίζεται στον δημόσιο τομέα και όχι στον ιδιωτικό, τον οποίο κατά βάση επηρεάζει η διεθνής αναταραχή.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έπειτα από 5 χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια των οποίων το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 110 δισ. ευρώ και το πρωτογενές έλλειμμα έχει εκτοξευτεί σε απαγορευτικά επίπεδα, προσέρχεται στη μάχη των εκλογών με κεντρικό σύνθημα το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, εξαγγέλλοντας πάγωμα στους μισθούς και στις συντάξεις για τουλάχιστον μία διετία και περικοπές δαπανών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
