Την άνοδο των επιτοκίων δεν θα τη συμπεριελάμβανε κανείς στις αναπτυξιακές πολιτικές, διότι στερώντας από την αγορά κεφάλαια περιορίζει τις δυνατότητες οικονομικής δραστηριότητας και ανάπτυξης. Γι’ αυτό και η Fed περιλαμβάνει στη βασική καταστατική της αποστολή εκτός από τη σταθερότητα των τιμών και την καλή λειτουργία της αγοράς εργασίας – αντίθετα η ΕΚΤ περιορίζει τον καταστατικό της ρόλο σε ένα απόλυτα μονεταριστικό πλαίσιο. Μια από τις ιδιαίτερα αντιαναπτυξιακές επιπτώσεις των υψηλών επιτοκίων είναι η κάμψη της ζήτησης στην αγορά ακινήτων και το «πάγωμα» της κατασκευαστικής δραστηριότητας.
Σε περιόδους παρατεταμένης έλλειψης ρευστότητας στην αγορά (λόγω της εκτίναξης του κόστους του χρήματος) προκύπτει μείζον ζήτημα και στον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς αρχίζουν να «κοκκινίζουν» τα δάνεια, κυρίως τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά. Και βεβαίως συμπιέζεται η πραγματική οικονομία αφού ανατροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος της ύφεσης. Ερευνα της Realtor.com έδειξε ότι, έπειτα από ένα εννεάμηνο άσκησης σφιχτής νομισματικής πολιτικής από τη Fed – και δύο «τζάμπο» αυξήσεις από 75 μονάδες βάσης τον Ιούνιο και τον Ιούλιο που ανέβασαν το βασικό προεξοφλητικό επιτόκιο του δολαρίου στο 2,5% -, η αμερικανική αγορά ακινήτων βρίσκεται στα πρόθυρα μιας μεγάλης «διόρθωσης».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
