«Προτιμήσαμε (…) τους πρόσθετους περιβαλλοντικούς όρους και τον έλεγχο του ΣτΕ, από την αβίαστη και ανέλεγκτη διαδρομή της Πολεοδομίας». Το μικρό αυτό απόσπασμα ανήκει σε δηλώσεις του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου Γιώργου Χατζημάρκου αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου της 17ης Ιουλίου 2020, το οποίο κατά πλειοψηφία έκανε δεκτή την εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης και χορήγησε θετική γνωμοδότηση στην επένδυση των 46,5 εκατομμυρίων ευρώ της Grivalia Hospitality στη Μύκονο. Πιο συγκεκριμένα, η θετική γνωμοδότηση αφορά το ευαίσθητο θέμα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της στρατηγικής επένδυσης με την επωνυμία Project Blue στη θέση «Φερά Γκρεµνά – Βατούδια» της ∆ημοτικής Κοινότητας Ανω Μεράς του ∆ήµου Μυκόνου. Το δίλημμα Αλλά γιατί ο περιφερειάρχης του Νοτίου Αιγαίου – μια Περιφέρεια που περιλαμβάνει στην επικράτειά της τα «ακριβά» νησιά των Κυκλάδων όπως η Μύκονος – φθάνει στο σημείο να θέσει το δίλημμα «Συμβούλιο της Επικρατείας ή τοπική Πολεοδομία»; Τι έχει συμβεί; Καλό και χρήσιμο είναι προτού επιχειρήσουμε μια πρώτη απάντηση στο δίλημμα του περιφερειάρχη να διαβάσουμε μαζί το πλήρες κείμενο των δηλώσεών του: «Οσοι μας πρότειναν να απορρίψουμε τη σχετική εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας για τη θέσπιση ειδικών περιβαλλοντικών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων στην ανέγερση της νέας ξενοδοχειακής μονάδας, η οποία, ενταγμένη στο πλαίσιο του νόμου περί Στρατηγικών Επενδύσεων, εκπονεί Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης, μας πρότειναν ουσιαστικά να κλείσουμε κι εμείς το μάτι στον επενδυτή και να πάει να ανεγείρει ξενοδοχειακή μονάδα με την ίδια ακριβώς δόμηση και κάλυψη, χωρίς κανένα πρόσθετο όρο και χωρίς τη δυνατότητα σε κανέναν είτε να λάβει γνώση είτε, πολύ περισσότερο, να παρέμβει. Ψηφίσαμε υπέρ του Ειδικού Σχεδίου, αφού με αυτόν τον τρόπο θωρακίζουμε το περιβάλλον μέσα από μια διαδικασία που σε τελικό στάδιο ελέγχεται μόνο από το ΣτΕ. Προτιμήσαμε δηλαδή τους πρόσθετους περιβαλλοντικούς όρους και τον έλεγχο του ΣτΕ, από την ανέλεγκτη διαδρομή της Πολεοδομίας, την οποία μας πρότειναν». Προϊστορία Η υπόθεση με τις Στρατηγικές Επενδύσεις στις Κυκλάδες και ειδικά στη Μύκονο έχει ενδιαφέρουσα προϊστορία. Ο Δήμος της Μυκόνου όπως έχει κάθε νόμιμο συμφέρον γνωμοδότησε αρνητικά σε δύο περιπτώσεις εγκεκριμένων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη Στρατηγικών Επενδύσεων στον τομέα του Τουρισμού – η μία αφορούσε την επένδυση των 50,85 εκατομμυρίων ευρώ της AGC Εquity Partners, του επενδυτικού σχήματος που ελέγχει τον Αστέρα Βουλιαγμένης στη θέση «Καραπέτης» της Ανω Μεράς και η άλλη την επένδυση των 46,5 εκατομμυρίων ευρώ της Grivalia Hospitality στη θέση «Φερά Γκρεµνά – Βατούδια» της Ανω Μεράς. Συνύπαρξη Η πρώτη ολοκλήρωσε με επιτυχία όλες τις προβλεπόμενες εκ του νόμου διαδικασίες (πέρασε ακόμη και από τον έλεγχο του ΣτΕ) και εκδόθηκε το Προεδρικό Διάταγμα που παρέχει τη μέγιστη δυνατή εκ μέρους της Πολιτείας εξασφάλιση των συμφερόντων τόσο της επένδυσης όσο και της τοπικής κοινωνίας. Στις αρχές του περασμένου Ιουνίου υπεγράφη από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και δημοσιεύτηκε το Προεδρικό Διάταγμα της Στρατηγικής Τουριστικής Επένδυσης της AGC. Η τελευταία, σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, είναι «μία τουριστική επένδυση που αναβαθμίζει το τουριστικό προϊόν, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, σεβόμενο απόλυτα τα περιβαλλοντικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά των νησιών του Αιγαίου». Αν κάποιος έχοντας τη διάθεση βρει και τον χρόνο να διαβάσει το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα θα καταλάβει γιατί μπορούν να συνυπάρχουν (στα νησιά του Αιγαίου και ειδικότερα στα Κυκλαδονήσια) ολοκληρωμένα τουριστικά συγκροτήματα με σεβασμό στο περιβάλλον. Επιπλέον, η υπογραφή του αρχιτεκτονικού γραφείου Βαλσαμάκη στη μελέτη του project ήταν και παραμένει ένα ακόμη θετικό στοιχείο. Μετά και την έκδοση του Διατάγματος για την οποία είχε προηγηθεί απόφαση του ΣτΕ, η διοίκηση του Δήμου Μυκόνου επανέρχεται με προσφυγή στο ΣτΕ ζητώντας αυτή τη φορά ακύρωσή του. Από την άλλη πλευρά, η Περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου έχει γνωμοδοτήσει θετικά και για τις δύο στρατηγικές τουριστικές επενδύσεις διατυπώνοντας με συγκεκριμένο τρόπο μια σειρά από προϋποθέσεις. Μεταξύ αυτών και η προϋπόθεση «με την ίδια ακριβώς επιτρεπόμενη δόμηση και επιτρεπόμενη κάλυψη, που η επένδυση θα ελάμβανε, εάν ο επενδυτής είχε προσφύγει στη διαδικασία έκδοσης οικοδομικής άδειας από την οικεία Πολεοδομία». Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το κλειδί της όλης υπόθεσης. Η Περιφέρεια – που σωστά – έχει τον πρώτο λόγο ή ο Δήμος;