Μισόν αιώνα συμπληρώνουν εφέτος οι ετήσιες μαζώξεις της παγκόσμιας πολιτικο-οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ στα χιονισμένα τοπία του Νταβός. Πενήντα χρόνια συζητήσεων και περισπούδαστων αναλύσεων για τη διεθνή οικονομία, αλλά καμία προειδοποίηση για τις πάμπολλες κρίσεις που ξέσπασαν από το 1970 και εντεύθεν. Θυμίζουμε τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις του 1973 και του 1979, την κρίση του 1982 συνεπεία του πολέμου Ιράν – Ιράκ, το κραχ του 1987, την ασιατική κρίση του 1997, το σκάσιμο της φούσκας του Internet το έτος 2000 και βέβαια τη μεγαλύτερη κρίση από το κραχ του 1929, την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Στο περιθώριο των κεντρικών θεματικών συζητήσεων που διοργανώνουν κάθε Γενάρη το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και ο αειθαλής ιδρυτής του, Κλάους Σβαμπ (εφέτος κλείνει τα 81), πραγματοποιούνται πλήθος εκδηλώσεων μεγαλομεσαίων επιχειρηματικών στελεχών από όλο τον κόσμο που εκμεταλλεύονται την ευκαιρία για να γνωριστούν μεταξύ τους και να κλείσουν deals. Τα επιχειρηματικά αυτά events που διοργανώνουν εταιρείες συνεδρίων από όλον τον κόσμο στα αμέτρητα ξενοδοχεία και τις ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες την ώρα που οι μεγαλόσχημοι αμπελοφιλοσοφούν συνιστούν, εν τέλει, την ουσία και τη σκοπιμότητα της όλης διοργάνωσης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
