Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχοντας καεί στο χυλό, το ΔΝΤ τώρα φυσάει και το γιαούρτι. Με τη διαφορά ότι μπροστά στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και ύφεση του 2008-2009, που απέτυχε να προβλέψει, η τωρινή πολυπρόσωπη και πολυεπίπεδη κρίση δεν μοιάζει για δροσερό γιαουρτάκι αλλά με πραγματική κόλαση. «Μεγάλο Λοκντάουν» την ονομάζει η επικεφαλής οικονομολόγος του Ταμείου Τζίτα Γκοπινάθ, που διαπιστώνει πρωτόγνωρη σε μέγεθος και ταχύτητα κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως. Η αβεβαιότητα δεν έχει να κάνει μόνο με το επίπεδο ζωής αλλά και με την ίδια τη ζωή των ανθρώπων, σημειώνει η ινδικής καταγωγής αξιωματούχος του Ταμείου. Διότι πέρα από τις πολλαπλές κρίσεις (υγειονομική, οικονομική, χρηματιστηριακή, κατάρρευση των τιμών των εμπορευμάτων), τα πάντα εξαρτώνται από την επιδημιολογική εξέλιξη του ιού, την ανάπτυξη θεραπειών και εμβολίων δηλαδή. Μια εξέλιξη που είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί. Τα οικονομικά έρχονται εν προκειμένω σε δεύτερη μοίρα. Και με το «βασικό σενάριο» προβολών του μέλλοντός μας, όπως το χαρακτηρίζει, το ΔΝΤ αναθεωρεί κατά… 6,6 εκατοστιαίες μονάδες την προηγούμενη πρόβλεψη του Ιανουαρίου για την εφετινή ανάπτυξη, από το 3,6% στο -3%. Βιώνουμε δηλαδή τη μεγαλύτερη κρίση από εκείνη της δεκαετίας του 1930, πολύ χειρότερη από την προηγούμενη αφού το 2009 το παγκόσμιο ΑΕΠ συρρικνώθηκε μόλις κατά 0,1%. Το κακό σενάριο Οι σωρευτικές απώλειες το 2020 και το 2021 υπολογίζονται στα 9 τρισ. δολάρια, μεγαλύτερες δηλαδή του αθροίσματος των ετήσιων ΑΕΠ της Ιαπωνίας και της Γερμανίας. Ειδικότερα, για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες οι ύφεση εφέτος προβλέπεται να φθάσει το 6,1%, ενώ για τις αναπτυσσόμενες 1% (2,2% αν εξαιρεθεί η Κίνα). Το 2021 το Ταμείο αναμένει παγκόσμια ανάπτυξη 5,8%. Ολα θα εξαρτηθούν πάντως από την εξέλιξη της πανδημίας, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Αν, παρ’ ελπίδα, η κορύφωση δεν συμβεί το τρίμηνο που διανύουμε και παραταθεί η υγειονομική κρίση στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, «οι επιπτώσεις για τις χώρες που εξαρτώνται από τον τουρισμό, τα ταξίδια, τη φιλοξενία και την ψυχαγωγία θα είναι πολύ βαρύτερες». Και σε παγκόσμιο επίπεδο θα πρέπει να προστεθούν άλλες 3 εκατοστιαίες μονάδες στην ύφεση της εφετινής χρονιάς (θα είναι δηλαδή 6%). Αν το κακό παραταθεί και το 2021, τότε το ακόμη πιο εφιαλτικό σενάριο προβλέπει ύφεση επιπλέον 8 ποσοστιαίων μονάδων από τη «βάση» του εφετινού 3%. Ελαφρύνσεις χρεών Την επόμενη χρονιά δηλαδή το παγκόσμιο ΑΕΠ θα υποχωρήσει κατά 11%. Σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να στηρίζουν γενναιόδωρα τα συστήματα υγείας και να εξασφαλίζουν στους πολίτες πολλά τεστ για τον κορωνοϊό. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να φροντίσουν επίσης για την επόμενη μέρα. Να σχεδιάσουν πολιτικές για τη στήριξη της ζήτησης, την παροχή κινήτρων για προσλήψεις και για τον ισοσκελισμό των ισολογισμών επιχειρήσεων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Θα απαιτηθούν παρατάσεις πληρωμών και αναδιαρθρώσεις χρεών. Την περασμένη Τρίτη, εξάλλου, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα ανακοίνωσε την εξάμηνη αναστολή πληρωμών χρεών προς το Ταμείο από 25 «φτωχές και ευάλωτες» ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Το Ταμείο ενεργοποιεί το σύνολο της δανειστικής δυνατότητας που διαθέτει (1 τρισ. δολάρια) για να στηρίξει ευάλωτες χώρες. Και καλεί τις πιστώτριες χώρες να κάνουν το ίδιο στις διμερείς δανειακές τους σχέσεις και να υιοθετήσουν διετείς διευκολύνσεις προς τα φτωχότερα μέλη του Ταμείου.