Διαχειριζόμενος την απομόνωσή μου λόγω κορωνοϊού, αναλογιζόμουν όσα θετικά μπορεί ακόμα και έτσι να μας προσφέρει ο ηλεκτρισμός: διάβασμα με συνοδεία εκλεκτής μουσικής αντί ανούσιων καθημερινών διαλόγων και ατέλειωτων ωρών μέσα στο αυτοκίνητο, εκκαθάριση από ό,τι περιττό και άχρηστο στο σπίτι, που ενέχει έτσι και σωματική άσκηση, τηλεοπτική επιμόρφωση… Και ξαφνικά κόπηκε το ηλεκτρικό ρεύμα. Και στον φόβο του κορωνοϊού προστέθηκε ο πανικός από το ενδεχόμενο να μην επανέλθει – που ευτυχώς επανήλθε – αλλά και τι θα μας επεφύλασσε μια άναρχη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από μια ήδη σοβαρά τραυματισμένη ΔΕΗ. Μια πολύωρη ή ακόμα κάποιων ημερών διακοπή ηλεκτροδότησης θα αχρήστευε πρώτα απ’ όλα τα αποθηκευμένα στα ψυγεία και στους καταψύκτες μας που σπεύσαμε να γεμίσουμε ασφυκτικά. Επειτα, μπορεί να είναι πια λιγότερο αναγκαία τα καλοριφέρ καθώς προχωρεί η άνοιξη, τι θα γίνει όμως το καλοκαίρι χωρίς κλιματισμό ή ακόμα και ανεμιστήρες; Επιπλέον πώς θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε – έγκλειστοι μάλιστα κατ’ οίκον – χωρίς τηλεόραση; Υπάρχουν άραγε πια σπίτια που να μη διαθέτουν τηλεοπτικούς δέκτες;
Δεν επιτρέπεται επίσης να αγνοήσουμε τις όχι σπάνιες κατηγορίες των συνανθρώπων μας που στηρίζονται μηχανικά κατ’ οίκον με διάφορες συσκευές που λειτουργούν με ηλεκτρισμό. Και η μεγάλη απειλή: Καθώς οι πάντες πια, ακόμα και τα μικρά παιδιά, ξυπνούν και κοιμούνται με ένα κινητό τηλέφωνο στο χέρι, πώς θα μπορούσαν να τα εφοδιάζουν με το ταχέως εξαντλούμενο ηλεκτρικό φορτίο τους; Θα μέναμε σύντομα έρημοι, βαρείς και μόνοι με νεκρά τα κινητά μας, χωρίς τη φωνή των αγαπημένων μας, χωρίς πληροφόρηση, απομονωμένοι από τον κόσμο σαν σύγχρονοι Ροβινσώνες Κρούσοι. Και χωρίς επιπλέον να μπορούμε να τηλεφωνήσουμε στον ΕΟΔΥ ή στον γιατρό μας ζητώντας ενημέρωση και βοήθεια καθώς ενδέχεται να παραβίασε την οικιακή μας απομόνωση ο ασυγκράτητος και ανελέητος ιός.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
