Στη συζήτηση για τη σκοπιμότητα να παρελαύνουν οι μαθητές κατά τις εθνικές επετείους θα ήθελα να προσθέσω και τη δική μου αρνητική άποψη για έναν λόγο που δεν είδα να προβάλλεται, μολονότι ιδιαίτερα ουσιώδης. Είναι η πλήρης απουσία συγχρονισμού στον βηματισμό των μαθητών και μαθητριών. Πολλοί από αυτούς βαδίζουν σαν να πηγαίνουν περίπατο και χωρίς συντονισμό προς τον μουσικό ρυθμό των εμβατηρίων. Το θέαμα προκαλεί συχνά αντί θαυμασμού τα ειρωνικά σχόλια των θεατών και αντί να καμαρώνουμε τα δροσερά νιάτα μας ελεεινολογούμε τους γυμναστές τους, που δεν μπορούν να διδάξουν συντονισμένο βηματισμό. Ομως δεν πιστεύω ότι πρόκειται για γενική ανεπάρκεια των σημερινών γυμναστών. Το πιθανότερο είναι ότι δεν τολμούν να εξαιρέσουν από την παρέλαση τα παιδιά εκείνα που δεν μπορούν να συντονίσουν τον βηματισμό τους. Μια εξαίρεση πιστεύεται ότι θα προκαλούσε παιδικό τραύμα στον εξαιρούμενο μαθητή ή μαθήτρια. Επιπλέον θα εξόργιζε και τους γονείς τους, οι οποίοι δεν θα δίσταζαν να εξυβρίσουν ή και να χειροδικήσουν κατά των γυμναστών. Συνεπώς ή θα πρέπει να επιβληθεί ο συγχρονισμός στον βηματισμό των παρελαυνόντων ή να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις.
Οι ίδιες ψευδοευαισθησίες νομίζω ότι ισχύουν και κατά την απαγγελία του Εθνικού μας Υμνου, όπου οι παραφωνίες κυριαρχούν συχνά στις χορωδιακές εκδηλώσεις στα εκπαιδευτήριά μας, αλλά και στην απαγγελία του Εθνικού Υμνου ακόμα και από στρατιωτικούς σχηματισμούς. Είναι τόσο συχνές οι παραφωνίες, ώστε να γελοιοποιούν τον Εθνικό Υμνο αντί να προκαλούν εθνική ανάταση. Και πάλι νομίζω ότι τα προαναφερθέντα δεν οφείλονται στη μουσική ανεπάρκεια των διδασκάλων μουσικής (χωρίς πάντως να αποκλείεται), αλλά στην ατολμία να εξαιρέσουν από τις χορωδίες εκείνους και εκείνες που είναι παράφωνοι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
