Την ώρα που οι νέοι μας, απόφοιτοι πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακά, πολύγλωσσοι και άριστοι γνώστες της νέας τεχνολογίας δεν βρίσκουν δουλειά, συνέβησαν δύο γεγονότα – με διαφορά λίγων ημερών – που καταδεικνύουν πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας ως κοινωνία για να πάμε τη χώρα ένα βήμα μπροστςά.
Το πρώτο ήταν η απόφαση των συνδικαλιστών στο Μετρό που με την 24ωρη απροειδοποίητη απεργία της περασμένης Τρίτης προκάλεσαν ένα απίστευτο χάος στους δρόμους και την οργή των Αθηναίων. Αφορμή για την απεργία η απόφαση της διοίκησης να μεταφέρει 21 εργαζομένους από τα γραφεία στα εκδοτήρια, όπου υπήρχε πρόβλημα εξυπηρέτησης του κοινού. Σημειωτέον ότι οι περισσότεροι από τους 21 εργαζομένους ξεκίνησαν από τα εκδοτήρια αλλά στην πορεία – με το κατάλληλο μέσο – μεταφέρθηκαν στην ησυχία και στην ξενοιασιά του γραφείου. Η απεργία θα είχε νόημα αν η διοίκηση απέλυε τους εργαζομένους ή αν μείωνε τις απολαβές. Τίποτε τέτοιο δεν συνέβη. Απλώς αποφασίστηκε η μεταφορά τους στα εκδοτήρια για να εξυπηρετηθεί καλύτερα το επιβατικό κοινό, αλλά για τους συνδικαλιστές αυτά είναι ψιλά γράμματα. Το είπε ευθαρσώς ένας εκπρόσωπος του σωματείου στο ραδιόφωνο ερωτώμενος αν αναγνωρίζει το διευθυντικό δικαίωμα για την αξιοποίηση του προσωπικού: «Αν ήθελαν εργαζόμενους στα εκδοτήρια ας έκαναν προσλήψεις».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
