Η Πορτογαλία ήταν μεταπολεμικά μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης, με πληθυσμό που η ανάγκη καθιστούσε πολύ πρόθυμο να μεταναστεύσει και να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό, συνήθως στην κοντινή Γαλλία. Ο επαναπατρισμός των εγχώριων μεταναστών, όπως και η προσέλκυση ξένων (Ευρωπαίων κυρίως), εξ αποστάσεως εργαζομένων αλλά και συνταξιούχων, έγιναν βασικός στόχος της κυβέρνησης της Λισαβόνας μετά το ξέσπασμα της πανδημίας.
Το επιδιωκόμενο είναι να μη συσσωρεύεται διαρκώς κόσμος στην πρωτεύουσα, καθώς τα τελευταία χρόνια, ακόμα και αυτά της πανδημίας, ο πληθυσμός της αυξάνεται σταθερά κατά 0,5% ετησίως (το 2023 αναμένεται να αγγίξει τα 3 εκατομμύρια). Ετσι η κυβέρνηση του Αντόνιο Κόστα υιοθέτησε το 2020 το πρόγραμμα «Trabalhar no Interior», που προβλέπει κίνητρα για Πορτογάλους και άλλους Ευρωπαίους προκειμένου να «εργαστούν στο εσωτερικό» της χώρας. Τα κίνητρα περιλαμβάνουν κυβερνητική επιδότηση που ξεκινά από τα 2.600 και φθάνει στα 4.800 ευρώ.
Εκτός από τη στήριξη προς τους εργαζομένους το πρόγραμμα προβλέπει μέτρα και για τη στήριξη των επιχειρήσεων που δημιουργούν αποκεντρωμένες λειτουργικές και παραγωγικές εγκαταστάσεις. Προσφέρονται επιδοτήσεις 25% των μισθών που χορηγούν σε ανέργους που προσλαμβάνουν στις διάφορες επαρχίες της χώρας, ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε στάδιο δημιουργίας 13 νέων κέντρων εκπαίδευσης και κατάρτισης εργαζομένων (Qualifica) σε αραιοκατοικημένες επαρχίες της χώρας. Προβλέπονται επίσης επιδοτήσεις ενοικίου επαγγελματικής στέγης και άλλων δαπανών σε νεοφυείς επιχειρήσεις (υψηλής τεχνολογίας κυρίως, αλλά και αγροτικές) που επιλέγουν να εγκατασταθούν στην πορτογαλική ύπαιθρο.
