Αν κρίνει κανείς από τη νέα επιτυχή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές με την έκδοση του δεκαπενταετούς ομολόγου, τη σημαντική αύξηση των καταθέσεων των νοικοκυριών και λιγότερο των επιχειρήσεων στις ελληνικές τράπεζες, την επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας ολόκληρο το 2019 και την ισόποση μείωση του ποσοστού ανεργίας, τότε μπορεί να αισιοδοξεί ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο και ότι σιγά-σιγά, βήμα-βήμα απομακρυνόμαστε από τα δραματικά χρόνια της κρίσης. Δυστυχώς όμως την ώρα που όλοι θέλουμε να πιστέψουμε ότι έρχονται καλύτερες ημέρες, ο εξ Ανατολών κίνδυνος, αλλά και ο λεγόμενος «πολιτικός κίνδυνος» επιστρέφουν στο προσκήνιο γεμίζοντας ανασφάλεια – όπως έδειξε το τελευταίο κύμα δημοσκοπήσεων επί τη ευκαιρία του νέου έτους και της συμπλήρωσης έξι μηνών της ΝΔ στη διακυβέρνηση της χώρας – τους απλούς πολίτες, τους φορολογουμένους αλλά και τους επιχειρηματίες που σκοπεύουν να επενδύσουν ή να αυξήσουν τη δράση τους στην Ελλάδα.
Το αίσθημα αυτό είναι δικαιολογημένο στον βαθμό που η Τουρκία, όπως δείχνει, δεν έχει δισταγμούς στην άσκηση της επεκτατικής πολιτικής της παραβαίνοντας κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου σε βάρος της Κύπρου, της Συρίας και τώρα της Ελλάδας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
