Στα χρόνια του Χρήστου Λαμπράκη

Επιτέλους. Την αμήχανη σιγή που ακολούθησε τον θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη τερματίζει ξαφνικά και εντυπωσιακά η δημοσιογράφος Ελευθερία Κόλλια με τον 763 σελίδων ογκώδη τόμο με τίτλο «Στα χρόνια του Χρήστου Λαμπράκη» (εκδόσεις Πατάκη). Εχοντας πάρει συνεντεύξεις από μέλη της οικογενείας και κορυφαία αλλά όχι μόνο στελέχη του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, από τεχνικούς και φίλους του Λαμπράκη επέλεξε έναν ιδιότυπο τύπο γραφής. Με εισαγωγικό σημείωμά της σε κάθε επιμέρους θέμα παραθέτει εν συνεχεία αυτούσια τη μαρτυρική κατάθεση του συνεντευξιαζομένου. Κεντρικό θέμα η γέννηση και εξέλιξη των κυριοτέρων εντύπων του Συγκροτήματος, όπως το αποκαλούσαν, και ο ρόλος που διαδραμάτισαν καθ’ όλη την πορεία του Οργανισμού, όπως τον παρέλαβε ο Χρήστος Λαμπράκης από τον πατέρα του έως τον θάνατό του (2009), τη χρεοκοπία του ΔΟΛ και τη διάσωση των δύο κυριότερων εφημερίδων, του κυριακάτικου «Βήματος» και των καθημερινών «Νέων» από το διάδοχο εκδοτικό σχήμα ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ με κύριο μέτοχο τον εφοπλιστή κ. Βαγγέλη Μαρινάκη.

Με τον ιδιότυπο αυτόν τύπο συγγραφής, μοναδικό εξ όσων γνωρίζω, η κυρία Κόλλια αξιοποιεί το ογκώδες υλικό που έχει συγκεντρώσει για να σκιαγραφήσει την πολυσύνθετη προσωπικότητα του εκδότη Χρήστου Λαμπράκη και των κυριότερων συνεργατών του, και κυρίως του Λέοντος Καραπαναγιώτη, που διέπρεψε ως διευθυντής των «Νέων», μέχρι του Σταύρου Ψυχάρη, στον οποίο βαθμιαία παρέδωσε ο Λαμπράκης τον ΔΟΛ, για να καταλήξει ο τελευταίος έπειτα από περίοδο δόξης και επιδόσεων σε προβληματική και ουσιαστικά χρεοκοπημένη επιχείρηση, την οποία διέσωσε τελικά ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης.