Δεν είναι μικρή η παρακαταθήκη που θα αφήσει ο Μάριο Ντράγκι τον Οκτώβριο, όταν θα αποχωρήσει από την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο τρίτος από καταβολής ευρώ πρόεδρος της ΕΚΤ ολοκληρώνει την οκταετή θητεία του έχοντας καταφέρει όχι μόνο να σώσει το ευρώ με την εμβληματική φράση του «whatever it takes» («θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να προστατεύσω το ευρώ»), που είπε τον Ιούλιο του 2012, και τις πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης και εν γένει στήριξης της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων, αλλά και να δημιουργήσει μια «σχολή» σε ό,τι αφορά την άσκηση των καθηκόντων του. Εναν τρόπο διαχείρισης των νομισματικών υποθέσεων της ευρωζώνης, δηλαδή, από τον οποίο δύσκολα θα ξεφύγει ο διάδοχός του, όποιος κι αν είναι αυτός.
Πέρασε διά πυρός και σιδήρου ο «Σούπερ Μάριο» τα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, που επέτειναν τις δυσκολίες που εξ ορισμού είχε να ξεπεράσει, αφού καλούνταν να διαχειριστεί ένα ενιαίο νόμισμα που χρησιμοποιούνταν σε χώρες με τελείως διαφορετικές οικονομίες, τόσο διαρθρωτικά όσο και από άποψη ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
