Καταιγίδα υπερχρεώσεων αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες από τα ιδιωτικά θεραπευτήρια σύμφωνα με ασφαλιστικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα να εκτινάσσονται οι αποζημιώσεις και ως συνέπεια αυτών και οι αυξήσεις των ασφαλίστρων που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι.
Ο «ιός» των υπερτιμολογήσεων έχει πλήξει τις σχέσεις ασφαλιστικών και νοσοκομείων με αποτέλεσμα να έχουν ξεκινήσει και τα εξώδικα μεταξύ των δύο πλευρών.
Ασφαλιστική εταιρεία διαπίστωσε ότι για μια μεσαίου τύπου επέμβαση που συνήθως προϋποθέτει νοσηλεία μέχρι τρεις ημέρες, αυτή ξεπέρασε τις έξι και όπως «ανιχνεύθηκε» χρεώθηκαν στον ασθενή 80 βελόνες ανά ημέρα, 20 συσκευές ορού ανά ημέρα αντί των τριών συνήθως και 800 χειρουργικά γάντια για ένα χειρουργείο μισής ώρας!
Άλλο ιδιωτικό νοσοκομείο «πιάστηκε στα πράσα» καθώς χρέωσε σε ασθενή ασφαλισμένο 25 θερμόμετρα (!!!). Σε άλλη περίπτωση, για μία επέμβαση που απαίτησε νοσηλεία τριών ημερών χρεώθηκαν 180 βελόνες, 250 σύριγγες, 410 γάζες, 432 γάντια, κάτι που αντίκεται στην κοινή λογική.
Με τα γάντια κάτι έχουν οι ιδιωτικές κλινικές, καθώς σε άλλη περίπτωση χρεώθηκαν 530 εξεταστικά γάντια, δηλαδή 88 γάντια την ημέρα, που σημαίνει ότι ο ασθενής εξετάστηκε 88 φορές ημερησίως από γιατρό ή νοσηλευτή!
Αλλά και τις σύριγγες δεν τις πολυμετράνε στα ιδιωτικά νοσοκομεία, καθώς σε άλλη περίπτωση σε νοσηλεία 6 ημερών χρεώθηκαν πάνω από 300 σύριγγες, δηλαδή ο ασθενής έλαβε φάρμακο ή υγρό με σύριγγα πάνω από 50 φορές την ημέρα.
Ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Σε άλλη περίπτωση, μια απλή εξέταση καλίου χρεώθηκε 40 ευρώ όταν δεν κοστίζει πάνω από δύο ευρώ.
Αυξήσεις ασφαλίστρων
Οι αδικαιολόγητες χρεώσεις, όπως τις χαρακτηρίζουν οι ασφαλιστές, οδηγούν σε άνοδο των αποζημιώσεων (το 2022 προσέγγισαν τα 610 εκατ. ευρώ), αλλά και των τεχνικών δεικτών των εταιρειών, όπως είναι ο δείκτης ζημιών (loss ratιο). Για να μην καταστεί ζημιογόνος ο κλάδος ασφάλισης υγείας, οι ασφαλιστικές υποχρεώνονται σε συνεχείς αυξήσεις των ασφαλίστρων που καταβάλλει ο ασφαλισμένος (για το 2024 καταγράφηκαν αυξήσεις μέχρι και 25%!).
Την όλη κατάσταση πληρώνει τελικά ο ασφαλισμένος, ο οποίος «κόβει» το ασφαλιστήριο συμβόλαιο τότε που το έχει ανάγκη, σε μια μεγαλύτερη ηλικία δηλαδή.
Παράγοντες των ασφαλιστικών εταιρειών που παρακολουθούν από πολύ κοντά την όλη κατάσταση σημειώνουν ότι αν δεν υπάρξει ένα σημείο προσέγγισης ιδιωτικών κλινικών, ασφαλιστικών εταιρειών και γιατρών, τότε οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα είναι μονόδρομος και στο τέλος ζημιωμένοι θα βγουν όλοι και πρωτίστως ο καταναλωτής.
Μάλιστα οι νουθεσίες προς τα νοσοκομεία προέρχονται και από «συγγενείς» με τους ιατρικούς ομίλους δυνάμεις. Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Robert Gauci, διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Ασφαλιστικής, μιας εταιρείας που ελέγχεται μετοχικά από το επενδυτικό Fund CVC το οποίο ελέγχει επίσης έναν όμιλο ιδιωτικών νοσοκομείων όπως το Υγεία, το Metropolitan κ.λπ.
Είναι απαραίτητο να υπάρχει μια σωστή επικοινωνία με τα νοσοκομεία για να βρούμε τη σωστή ισορροπία, είπε ο κ. Gauci. Αν κερδίζετε εσείς (σ.σ. τα νοσοκομεία) και χάνω εγώ δεν πάει πουθενά. Θα κρατήσει έναν χρόνο, δύο χρόνια, και μετά θα σπάσει. Και αυτό είναι ένα μήνυμα που θέλω να πω σε όλους, υπογράμμισε.
Η λύση
Μία από τις απαντήσεις στις «υπέρογκες» και «αδικαιολόγητες» χρεώσεις θα ήταν η ανάπτυξη και εισαγωγή στο ελληνικό σύστημα υγείας ενός πλέον σύγχρονου συστήματος προϋπολογισμού και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών, ένα νέο σύστημα ελληνικών DRG (Gr-DRG). Το σύστημα DRG (Σύστημα Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων) συνιστά ένα σύστημα κατηγοριοποίησης ασθενών που προάγει τη διαφάνεια στην τιμολόγηση των περιστατικών νοσηλείας τους, αφού αυτά τιμολογούνται εν είδει «πακέτου υπηρεσιών».
Σε παλαιότερες δηλώσεις του ο πρόεδρος της Επιτροπής Υγείας της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και διευθύνων σύμβουλος της Interamerican, Γιάννης Καντώρος, είχε υπογραμμίσει ότι είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση στην οποία δεν εφαρμόζεται το σύστημα DRGs, δηλαδή τα ιατρικά πρωτόκολλα. Μέχρι και η Αλβανία έχει DRGs, ενώ η Ελλάδα δεν έχει. Νομίζω, τόνισε ο κ. Καντώρος, πρέπει να το δούμε, γιατί ήδη ξεκινάει σιγά-σιγά να εφαρμόζεται στον δημόσιο τομέα και θα φτάσουμε σε 1-2 χρόνια από τώρα να έχουμε ένα σύγχρονο σύστημα DRGs στο Δημόσιο, ενώ στον ιδιωτικό τομέα θα έχουμε ακόμη το ξεπερασμένο Fee-for-service.
