Το άρθρο 22 παράγραφος 4 του Συντάγματός μας ορίζει τα εξής: «Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία». Αυτή ακριβώς η διάταξη του Συντάγματος επέτρεψε στον υπουργό Υγείας κ. Κικίλια να επιτάξει τις υπηρεσίες γιατρών προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες που προκαλεί η πανδημία του κορωνοϊού.
Ωστόσο με την επίκληση του άρθρου αυτού φρονώ ότι η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις και πορείες προκειμένου να αποτρέψει τη διάδοση του κορωνοϊού. Μείζονα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία συνιστούν οι συγκεντρώσεις μεγάλου αριθμού προσώπων, χωρίς μάλιστα τήρηση των απαιτουμένων αποστάσεων, με συγχρωτισμό και αδύνατη την τήρηση των μέτρων ασφαλείας. Αν κίνδυνος για τη δημόσια υγεία επιτρέπει την επίταξη των υπηρεσιών των γιατρών, κατά μείζονα λόγο μπορεί να επιτραπεί η απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων προκειμένου να αποτραπεί ο βέβαιος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Η άποψη αυτή ενός απλού νομικού, όπως η ταπεινότητά μου, πιστεύω ότι θα επιβεβαιωθεί αν ετίθετο σχετικό ερώτημα από την κυβέρνηση στο Συμβούλιο Επικρατείας. Ο πολλαπλασιασμός των
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
