Είδαμε την προηγούμενη Κυριακή ότι πέρα από τον εκτός δυνατότητας ελέγχου πολλαπλασιασμό του πληθυσμού της Γης, τον οποίο αδυνατεί πια να διαθρέψει στο σύνολό του, ο κυριότερος ρυπαντής που οδηγεί σε ασφυξία την ανθρωπότητα είναι τα ορυκτά καύσιμα (άνθρακες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Σ’ αυτόν τον τομέα επικεντρώνεται σήμερα η μάχη για την προστασία του περιβάλλοντος, με τη διάδοση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και εις μεν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προχωρεί με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς η προσφυγή στην αιολική και ηλιακή. Στον κατ’ εξοχήν ρυπογόνο τομέα των μεταφορών επιταχυνόμενα βήματα γίνονται κυρίως στη διάδοση των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, ενώ για τη ρύπανση που προκαλούν οι θαλάσσιες και οι αερομεταφορές μόλις τώρα δρομολογήθηκε η έναρξη χρησιμοποίησης λιγότερο ρυπαντικού υγρού καυσίμου. Ριζικότερα μέτρα περιορισμού της ρύπανσης από τις μεταφορές, όπως π.χ. η απαγόρευση της μετακίνησης των τουριστών με αεροπλάνα, προς το παρόν, ούτε καν ετέθη ποτέ. Ας σκεφτούμε πάντως τι θα εσήμαινε μια τέτοια απαγόρευση για τον τουρισμό, δηλαδή την κυριότερη πηγή πλούτου στη χώρα μας.
Ως προς την υποδεικνυόμενη από τους επιστήμονες αναστολή αποψίλωσης των δασών, αρκεί να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον κύριο δασικό πνεύμονα του Αμαζονίου και την αδυναμία αναστολής της ληστρικής εκμετάλλευσής του για να δούμε πόσο δύσκολη είναι η εφαρμογή τέτοιων συνταγών. Τα δάση του σαρώνονται παρά την αντίσταση των αυτοχθόνων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
