Παρωδία κράτους δικαίου

Οι αναθεωρημένοι από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ Ποινικός Κώδικας και Ποινική Δικονομία είχαν έντονα επικριθεί ως διευκολυντικοί αντί αποτρεπτικοί της ποινικής παραβατικότητας και η νέα κυβέρνηση προέβη αμέσως σε διορθωτική αναθεώρηση. Ωστόσο και πριν και τώρα στερεότυπα πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ, οσάκις οι αναρχοαυτόνομοι και οι μπαχαλάκηδες τα κάνουν λίμπα, ότι η μεν Αστυνομία προέβη σε συλλήψεις των παραβατών προκειμένου να δικαστούν για αυτόφωρα αδικήματα, οι δε δικαστές αφήνουν αμέσως ελεύθερους τους συλληφθέντες και ποτέ δεν μαθαίνουμε αν τελικά δικάστηκαν και καταδικάστηκαν. Και, το κυριότερο, αν μπήκαν στη φυλακή. Και δεν τα μαθαίνουμε όλα αυτά καθώς οι δημοσιογράφοι σχεδόν ποτέ δεν μας ενημερώνουν για την τύχη των κατηγορουμένων. Ισως διότι προτιμούν να μη μας πληροφορήσουν ότι, και αν ακόμα οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση, την ίδια στιγμή αφήνονται ελεύθεροι λόγω αναστολής εφαρμογής της ποινής τους, όπως δυστυχώς προβλέπει η φιλική προς τους αδικοπραγούντες ποινική νομοθεσία μας.

Ωστόσο παραμένει αναπάντητο το ερώτημα: Γιατί όταν συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω βομβιστές (πρόσφατη περίπτωση σε βάρος του τέως υπουργού Δ. Σταμάτη) ή προσπαθούντες με ρίψη τσιμεντολίθων να σκοτώσουν αστυνομικούς (στην περιβόητη υπόθεση της οδού Ματρώζου) αφήνονται αμέσως ελεύθεροι και αναβάλλεται επ’ αόριστον η εκδίκαση; Το άρθρο 424 της αναθεωρημένης Ποινικής Δικονομίας ορίζει ότι «το δικαστήριο μπορεί να αναβάλει μία μόνο φορά τη συζήτηση σε ρητή δικάσιμο, που δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 15 μέρες». Αλλά στην υπόθεση των τσιμεντολίθων ανεβλήθη επ’ αόριστον και όχι για 15 μέρες, κατά παράβασιν του νόμου, και οι αποπειραθέντες να σκοτώσουν αστυνομικούς κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι, συνεχίζοντας πιθανότατα τις παραβατικές επιδόσεις τους. Παρανομούν άραγε αυτοβούλως οι δικαστές όπως εν προκειμένω ή συμμορφώνονται σε υποδείξεις ή απειλές;