Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποδείχθηκε επώδυνη για τον πρόεδρο Πούτιν και υψηλού κόστους σε όπλα και ένοπλες δυνάμεις. Η γενικότερη συσπείρωση ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης εξελίχθηκε σ’ έναν ιδιότυπο πόλεμο: Πεδίο μάχης η Ουκρανία, όπου ένοπλες δυνάμεις και άμαχοι από κοινού αμύνονται και αποδεκατίζονται. Τα άφθονα όπλα από το ΝΑΤΟ και χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορεί να κάνουν τον πρόεδρο Ζελένσκι υπερήφανο που τόσο αποτελεσματικά αναμετριέται με τη ρωσική υπερδύναμη, όμως το κόστος σε έμψυχους και υποδομές και στις στρατιές των εκπατριζομένων προσφύγων, η μεταβολή σε ερείπια πόλεων και κατοικιών και η μετατροπή σε ερείπια βιομηχανικών εγκαταστάσεων σε Μαριούπολη και Χάρκοβο συνιστούν πύρρεια νίκη για τον πρόεδρο Ζελένσκι. Η άρνηση του τελευταίου να περατωθεί ο πόλεμος με ορισμένες εδαφικές απώλειες ανταποκρίνεται στην επιθυμία του προέδρου Μπάιντεν και του πολεμοχαρούς Μπόρις Τζόνσον για πλήρη εξουθένωση του Πούτιν. Αυτή η ακραία επιδίωξη του επικεφαλής του ΝΑΤΟ ήδη επικρίνεται στα διεθνή φόρα και από διάσημους σχολιαστές, όπως ο πολύς Χένρι Κίσινγκερ. Είναι προφανές επίσης, και ας μη συζητείται, ότι καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν τα συμφέροντα των εμπόρων όπλων (κυρίως Αμερικανών και Βρετανών), ενώ βεβαίως μυθώδη κέρδη απολαμβάνουν και η Ρωσία και οι λοιποί παραγωγοί και διακινητές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το πρακτορείο Bloomberg υπενθυμίζει ότι όταν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ξεκίνησαν τις κυρώσεις κατά της Μόσχας για την εισβολή στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Μπάιντεν έλεγε ότι θέλουν να καταφέρουν ισχυρό πλήγμα στην πολεμική μηχανή του Πούτιν. Με τον πόλεμο όμως να έχει υπερβεί τις 100 μέρες η πολεμική μηχανή Πούτιν αποδεικνύεται εξαιρετικά αποδοτική, καθώς η Ρωσία κατακλύζεται από χρήμα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
