Μοιάζει ακαταμάχητο το ξέπλυμα χρήματος όσο οι κυβερνήσεις δεν έχουν τη βούληση για να το καταπολεμήσουν. Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, όπου σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ ξεπλένονται 2 τρισ. δολάρια ετησίως, εννέα στις δέκα υποθέσεις μπαίνουν στο αρχείο λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης για πιο ενδελεχή και συστηματική εποπτεία του τραπεζικού κλάδου. Και τα μεγαλύτερα προσκόμματα για τη δημιουργία μιας κοινής εποπτικής αρχής που θα αντιμετώπιζε οργανωμένα τη μάστιγα προέρχονται από τις μεγαλύτερες χώρες – και πρώτα τη Γερμανία.
«Μία δεκαετία προτού η ING Groep NV εμπλακεί στο μεγαλύτερο σκάνδαλο ξεπλύματος ρωσικού χρήματος, η ολλανδική τράπεζα είχε υποδείξει ύποπτους λογαριασμούς. Η υπόθεση ερευνήθηκε σε συνεργασία με έναν εισαγγελέα στη Λιθουανία, όπου μια τοπική τράπεζα είχε χρησιμοποιηθεί για να προωθηθεί το χρήμα στη Δύση. Αλλά το 2013 οι έρευνες σταμάτησαν λόγω έλλειψης αποδείξεων ότι τα κεφάλαια προέρχονταν από εγκληματικές δραστηριότητες» γράφουν οι Μπορίς Γκρίνταλ και Ρούμπεν Μίνστερμαν στο Bloomberg.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
