Κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες ο νους μας έτρεχε στο αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Τους χιλιάδες ανέργους που τα χρόνια των μνημονίων επιβίωσαν με τα 400 ευρώ του επιδόματος ανεργίας ή τα 4 ευρώ την ώρα από δουλειές του ποδαριού στον τουρισμό, στην εστίαση, στις ταχυμεταφορές και άλλες, που κατέφευγαν κυρίως οι νέοι.
Εφέτος όμως η πανδημία μάς έκανε όλους φτωχότερους, αλλά ακόμη πιο φτωχούς τους νέους που βγαίνουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας και βλέπουν ως «ευκαιρία» να εργαστούν part time σε μια αλυσίδα σουπερμάρκετ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
