Κάποτε, το 1881, όταν η Θεσσαλία προσαρτήθηκε στην Ελλάδα, το όνειρο των τότε πολιτικών ήταν να καλύψει τη σιτάρκεια της χώρας. Η θεσσαλική πεδιάδα ωστόσο στο διάβα των δεκαετιών θα έπρεπε να έχει επιλύσει και το πρόβλημα της επάρκειας της χώρας σε κρέας και γάλα, όπου είμαστε συνεχώς ελλιπείς, καθώς εισάγουμε το 80% του κόκκινου κρέατος και το 70% του γάλακτος για γαλακτοκομικά.
Οι διατροφικές συνήθειες τα τελευταία 150 χρόνια άλλαξαν στην υφήλιο, χώρες όπως η Ολλανδία αύξησαν με προσχώσεις στη θάλασσα τις γόνιμες γαίες τους, αντί να τις μειώνουν εγκαταλείποντάς τες στην τύχη τους… Αλλά η πολιτική ελίτ της χώρας θαρρείς και έμεινε κολλημένη στα οράματα του Κουμουνδούρου και του Τρικούπη και όχι στις σύγχρονες επιταγές των καιρών!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
