Ο Ρ.Τ. Ερντογάν σκιαμαχεί επιδιώκοντας να σταθεροποιήσει (ή ακόμα και να αναπτύξει) την τουρκική οικονομία, ενόσω ο ίδιος προκαλεί εσωτερικούς και εξωτερικούς πολιτικούς σεισμούς. Ταυτοχρόνως, αυταπατάται ελπίζοντας ότι θα σταθεροποιήσει πολιτικά την Τουρκία και θα ανακόψει την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητάς του, ενόσω η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται σοβαρά εξαιτίας των προσωπικών του ακροβασιών. Αναμφίβολα, η τουρκική οικονομία διαθέτει σημαντικότατα πλεονεκτήματα (τεράστια αγροτική παραγωγή, ισχυρό δευτερογενή τομέα, πολύ δυναμική και διαρκώς εξελισσόμενη βιομηχανία, ποιοτικές τουριστικές υπηρεσίες, χαμηλό εργατικό κόστος, νόμισμα που ευνοεί τις εξαγωγές και την πώληση του τουριστικού προϊόντος κ.ά.). Ωστόσο, έχει και πολύ σοβαρά μειονεκτήματα (βαρύτατα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, πολύ υψηλό πληθωρισμό, τεράστια έκθεση των τουρκικών τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων σε ξένο νόμισμα κ.ά.). Τα πρώτα «εσωτερικά θύματα» της εξωτερικής πολιτικής του τούρκου προέδρου είναι η τραγικά υποτιμημένη τουρκική λίρα και, συνακόλουθα, το καταβαραθρωμένο βιοτικό επίπεδο των τούρκων πολιτών.
Τίποτα δεν υποσκάπτει την τουρκική οικονομία τόσο όσο η εγωκεντρική προσωπικότητα του Ρ.Τ. Ερντογάν και η εμπρηστική, συγκρουσιακή και αναθεωρητική εξωτερική πολιτική που αυτός ακολουθεί. Μία χώρα, στην οποία διαπιστώνεται σοβαρότατο έλλειμμα δημοκρατίας, συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραληρηματικός εθνικισμός και ανεξέλεγκτος αναθεωρητισμός, τρομάζει το διεθνές κεφάλαιο και δυναμιτίζει το μέλλον της. Μία χώρα, η οποία υποτάσσεται στα ουτοπικά και προσωποκεντρικά οράματα του ηγέτη της, δεν μπορεί παρά να χρεοκοπήσει πολιτικά και οικονομικά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
