Ο πόλεμος στην Ουκρανία τείνει να εξελιχθεί σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, καθώς ήδη έχει εμπλακεί σ’ αυτόν όλη η Δυτική Ευρώπη και ως Ευρωπαϊκή Ενωση και ως ΝΑΤΟ υπό τη στήριξη και έμμεση κηδεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών. Συμπράττουν επίσης Καναδάς, Αυστραλία και Ιαπωνία. Η πρωτοτυπία του πολέμου αυτού έγκειται στο ότι ο μεν επιτιθέμενος, η Ρωσία, μετέχει με το σύνολο των ενόπλων δυνάμεών της, ενώ η δυτική συμμαχία συνεισφέρει σε όπλα και χρήματα, αλλά όχι και ένοπλες δυνάμεις, περιοριζόμενη να στηρίζει τους μόνους μαχόμενους, δηλαδή τους Ουκρανούς. Αλλά έτσι όσο παρατείνεται ο πόλεμος, όπως τον προβλέπουν και φαίνεται να τον επιθυμούν δυτικές χώρες όπως το πολεμοχαρές Ηνωμένο Βασίλειο, οι ανθρώπινες απώλειες των Ουκρανών οδηγούν σε αφανισμό του άρρενος κυρίως πληθυσμού της χώρας και σε ολοσχερή καταστροφή του παραγωγικού μηχανισμού και των υποδομών της. Ο πόλεμος ξεκίνησε με την εντύπωση ότι θα απαιτούσε λίγες μόνο μέρες για να υποκύψει και παραδοθεί η Ουκρανία. Ομως το μίσος που κυριαρχεί για ιστορικούς λόγους στους Ουκρανούς απέναντι στους Ρώσους ενεργοποίησε αμυντικά το σύνολο του πληθυσμού. Ουσιαστικά όλοι οι άρρενες Ουκρανοί επιστρατεύθηκαν.
Οι Ουκρανοί στηρίζονται μεν με εξοπλισμό και οικονομικά από τη Δύση, αλλά η τελευταία πολεμά τη Ρωσία χωρίς να διακινδυνεύει ούτε έναν στρατιώτη. Μακροπρόθεσμα μπορεί τελικά να ηττηθεί η Ρωσία, αλλά στην πραγματικότητα θα έχει πάψει να υφίσταται και η Ουκρανία λόγω του αφανισμού του πληθυσμού της και πλήρως κατεστραμμένες τις πόλεις και τις υποδομές της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
