Η πρωτοφανής αντίσταση των Ουκρανών

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, και μάλιστα με αυξανόμενη αγριότητα, λόγω της σθεναρής αντίστασης των ηρωικών Ουκρανών, ας μου επιτραπούν κάποιες προσωπικές επισημάνσεις. Είναι ο πρώτος πόλεμος κατά τους δύο τελευταίους αιώνες στην Ευρώπη όπου αμύνεται ενεργά το σύνολο του λαού απέναντι στον επιτιθέμενο. Και στους δύο τελευταίους πολέμους οι μάχες διεξάγονταν μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων. Οι λαοί των χωρών που δέχονταν επίθεση από τον Χίτλερ δεν μετείχαν ενεργά στον αγώνα αλλά αποδέχονταν τα τετελεσμένα, με εξαίρεση τη Ρωσία (Στάλινγκραντ). Σε μια σειρά χωρών στον τελευταίο πόλεμο οι γερμανικές στρατιές σχεδόν παρήλαυναν στις χώρες που δέχονταν την εισβολή και μόνο για ελάχιστες μέρες και μάλλον συμβολικά η Νορβηγία κυρίως και η Γαλλία αντέταξαν κάποια αντίσταση. Ακόμα και στην Ελλάδα η απόκρουση των Ιταλών πραγματοποιήθηκε κυρίως από τον στρατό και μάλιστα στα αλβανικά κυρίως εδάφη. Οταν ακολούθησε η επίθεση και των Γερμανών ολιγοήμερη ηρωική αντίσταση υπήρξε από τους φρουρούς μας μόνο στα σύνορα. Οταν αυτή κάμφθηκε, Γερμανοί και Ιταλοί εισέβαλαν στην Ελλάδα χωρίς να συναντήσουν οποιαδήποτε αντίσταση από τους αμάχους. Αντίσταση οργανώθηκε αργότερα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής τόσο στην Ελλάδα όπως και σε κάποιες άλλες κατεχόμενες από τον Αξονα χώρες (Γαλλία, Γιουγκοσλαβία).

Στην Ουκρανία ο Πούτιν αντιμετώπισε απ’ την πρώτη στιγμή παλλαϊκή αντίσταση. Ολος ο άρρην πληθυσμός ετέθη σε επιστράτευση και γενικότερα ακόμη και παιδιά σχηματίζουν ζωντανά οδοφράγματα απέναντι στα ρωσικά τανκς. Ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα, που προφανώς δεν ανέμενε ο Πούτιν, καθιστά τον πόλεμο αυτόν ιδιαίτερα επώδυνο για τον εισβολέα και με αμφίβολη συνέχεια. Διότι ναι μεν η τεράστια δύναμη πυρός που διαθέτουν οι Ρώσοι μάλλον θα κάμψει τελικά την ουκρανική αντίσταση και θα καταλάβουν ολόκληρη την Ουκρανία, όμως ποια θα είναι η συνέχεια;