Αν είχαμε κατά νου, ως κοινωνία και ως οικονομία, την παραγωγή εμπορευσίμων και τις παραγωγικές θέσεις εργασίας, θα είχαμε αξιοποιήσει την «επανάσταση του outsourcing» που ξεκίνησε τρεις δεκαετίες πριν και δεν θα είχαμε οδηγηθεί στη βαθιά χρεοκοπία και στη δεκαετή κρίση. Από τότε ήταν ήδη γνωστό ότι η μέση βιομηχανία διεθνώς αναθέτει εργασίες έως και το 70%-80% του τελικού προϊόντος.
Οχι μόνο ή κυρίως για εξοικονόμηση κόστους, αλλά ως στρατηγική συμμετοχής στην έκτοτε αναπτυσσόμενη οικονομία, στον διεθνή καταμερισμό παραγωγής και εργασίας. Η ανάθεση μπορούσε να αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα από 10 έως και 100 φορές. Ετσι φτάσαμε στις σύγχρονες διεθνείς αλυσίδες παραγωγής αξίας. Μεταξύ 60% και 80% του παγκόσμιου εμπορίου αφορά συναλλαγές εντός διεθνών δικτύων παραγωγής. Το 25% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται διεθνώς είναι σε παγκόσμιες αλυσίδες. Η αναζωογόνηση της ελληνικής βιομηχανίας, η στροφή στην παραγωγική συγκρότηση της κοινωνίας δεν σημαίνoυν ότι πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουμε παραγωγή αυτοκινήτων ή αεροπλάνων ως τελικών προϊόντων. Σημαίνει να συμμετέχουμε και να αναβαθμίζουμε τη θέση μας στις υφιστάμενες και στις ταχύτατα εξελισσόμενες παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής αξίας, τουλάχιστον τις ευρωπαϊκές. Εντασσόμενοι με προϊόντα και υπηρεσίες μέσης και υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
