Γιατί ο χρυσός παραμένει μία «καυτή» επένδυση

Υστερα από αλλεπάλληλα ιστορικά ρεκόρ πάνω από τις 2.000 δολ. ανά ουγκιά, στις αρχές της εβδομάδας, ο χρυσός σημείωσε τη μεγαλύτερη υποχώρηση εδώ και επτά χρόνια, καθώς βρέθηκε κάτω από τα 1.900 δολ. ανά ουγκιά, σημειώνοντας πτώση 8,4% από το τελευταίο ιστορικό υψηλό που σημείωσε στις 6 Αυγούστου, αφού οι αποδόσεις των ομολόγων στις ΗΠΑ αυξήθηκαν, ενώ ακολούθησαν εκροές από ETFs (Διαπραγματεύσιμα Αμοιβαία Κεφάλαια) που δραστηριοποιούνται στον χρυσό. Οι δύο εκδόσεις, ύψους-ρεκόρ 38 δισ. δολαρίων 10ετών ομολόγων και 26 δισ. δολ. 30ετών ομολόγων από τις ΗΠΑ, επηρέασαν την τάση στο πολύτιμο μέταλλο, το οποίο με κέρδη 29% εφέτος παραμένει μία από τις πιο «καυτές» επενδύσεις της χρονιάς, αποτελώντας ως και αφορμή για profit taking (αποκομιδή υπεραξιών). Η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πλήθος προβλημάτων, ενώ οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι, οι αμερικανικές εκλογές  και συνεχιζόμενες νομισματικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις  στηρίζουν τον χρυσό, εκτίμησαν αναλυτές της HSBC. Η γοητεία του χρυσού ενισχύεται καθώς το δολάριο δείχνει αποδυναμωμένο, ενώ η παγκόσμια ανάκαμψη θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι αρχικά αναμενόταν, σημείωνε και η Goldman Sachs, προβλέποντας πως η τιμή του χρυσού θα φθάσει τα 2.300 δολ. ανά ουγκιά, μια πρόβλεψη στην οποία συμφωνούν και οι αναλυτές της UBS AG, με την Bank of America να ανεβάζει μάλιστα τον πήχη για το επόμενο 16μηνο στις 3.000 δολ. ανά ουγκιά. Για τους αναλυτές της Citigroup, αν και υπάρχουν αμφιβολίες ότι ο χρυσός μπορεί να φθάσει τις 3.000 δολ., ωστόσο το πολύτιμο μέταλλο μπορεί να φθάσει τα 2.100 δολ. αυτό το τρίμηνο και τα 2.300 δολ. τους επόμενους έξι με δώδεκα μήνες. Το ράλι του χρυσού δεν έχει να κάνει με κάποια πιθανή «έκρηξη του πληθωρισμού», ούτε με το ενδεχόμενο το δολάριο να χάσει το στέμμα του ως το «κορυφαίο διεθνές αποθεματικό νόμισμα». Απλώς, σύμφωνα με τη Citi, βασίστηκε στη νομισματική χαλάρωση των κεντρικών τραπεζών, που είχε ως αποτέλεσμα οι αποδόσεις των ομολόγων να είναι ίσες ή και χαμηλότερες από τον ρυθμό πληθωρισμού, κάτι που μείωσε το «κόστος ευκαιρίας κατοχής ενός asset μηδενικού κουπονιού όπως ο χρυσός».